Fantazja polimorficzna na fisharmonię i taśmę, Sielicki Edward

Na festiwalu "Warszawska Jesień" w 2000 roku wystąpił Dirk Luijmes, holenderski klawesynista i organista, który od pewnego czasu poświęcił się grze na fisharmonii. Ten rzadko dzisiaj spotykany instrument, używany kiedyś dość powszechnie jako domowy substytut organów, wzbudził duże zainteresowanie publiczności zgromadzonej licznie w nowym wnętrzu Teatru Collegium Nobilium Akademii Teatralnej w Warszawie. Spośród trzech wykonanych przez Dirka Luijmesa utworów dwa przeznaczone były tylko na fisharmonię, trzeci łączył archaiczne brzmienie tego instrumentu z dźwiękami komputerowymi. Nie jest to w muzyce współczesnej odosobniony przypadek, kiedy kompozytor zestawia różne światy dźwiękowe. Takie zderzenie daje nieraz bardzo ciekawy efekt nie tylko brzmieniowy, ale i dramaturgiczny.
Tak właśnie było z utworem Edwarda Sielickiego Fantazja polimorficzna na fisharmonię i taśmę. Kompozytor napisał w książce programowej "Warszawskiej Jesieni": "kompozycja zamówiona przez Festiwal "Warszawska Jesień", powstała wiosną 2000 roku i dedykowana jest Dirkowi Luijmesowi, jej pierwszemu wykonawcy. Zrealizowana została w moim domowym studiu komputerowym. Fantazja łączy nieco staroświeckie brzmienie fisharmonii z 1901 roku z muzyką stworzoną dzięki najnowocześniejszym technikom komputerowym. Uważny słuchacz dostrzeże - być może - w warstwie elektronicznej pewną wielopoziomowość i nieokreślone odniesienia do przeszłości znacznie bardziej zamierzchłej niż ta, którą symbolizuje instrument z 1901 roku."