Msza na chór mieszany i orkiestrę op. 68, Meyer Krzysztof

Msza op. 68 na chór i orkiestrę Krzysztofa Meyera powstała w latach 1995-96 z chęci zmierzenia się - jak wyjawił twórca - z wielką, historyczną formą, która szczytowe osiągnięcia miała w Mszy h-moll Bacha i Missa solemnis Beethovena. Pierwotnie utwór Meyera przeznaczony był na chór i organy, jednak później kompozytor dodał orkiestrę, pierwszą wersję zaś wycofał. Organy mają jednak w Mszy wciąż znaczną rolę i one właśnie zaczynają cały utwór długimi pasmami dźwięków, mieszającymi się z głosami chóru. Ten stop brzmieniowy, w pomyśle banalnie prosty, okazał się zaskakująco świeży i trafny, tworząc od razu atmosferę odpowiadającą powadze formy.
Msza mieści się doskonale w Meyerowskim idiomie strukturalno-dźwiękowym, który łączy złagodzoną stylistykę modernizmu z klasyczną dbałością o formę. Dzieło Meyera jest dość surowe w brzmieniu i odwołuje się do polifonicznych technik przeszłości. To odwołanie jest wszakże bardzo subtelne, techniczne - nie ideowe, i nie podważa deklaracji kompozytora, że we flircie z przeszłością nie widzi żadnych perspektyw rozwoju muzyki, dąży więc do skromnego choćby, ale własnego celu.