Nokturn, Perkowski Piotr

Orkiestrowy Nokturn Piotra Perkowskiego daje świadectwo zręcznego warsztatu: na poły neoklasycznego, na poły impresjonistycznego, widzianego jednak przez pryzmat spuścizny Karola Szymanowskiego, która pozostawiła na twórczości Perkowskiego niezatarty ślad. Powstanie w roku 1955 utworu pozbawionego inspiracji folklorystycznych czy narodowych stanowi świadectwo nadchodzących zmian w świadomości i estetyce kompozytorskiej. Tych jednak w późniejszej twórczości Perkowskiego nie znajdziemy zbyt wiele: za bardzo był on zwolennikiem paryskiej klarowności i neoklasycznego ładu, by znaleźć coś dla siebie w „matematycznych” spekulacjach nowocześniejszych technik, „turpizmie” muzyki elektroakustycznej czy w swobodach aleatoryzmu. Nie zmienia to jednak faktu, iż warsztat kompozytorski Piotra Perkowskiego jest rzetelny, a wyrażane emocje prawdziwe.
(Krzysztof Baculewski)