Powstałe w marcu 1961 r. Permutacje to cykl utworów o wspólnych założeniach technologicznych. Czas trwania cyklu – około 10 minut.

Poszczególne utwory zestawione zostały na zasadzie kontrastu – z technicznego punktu widzenia, z punktu widzenia ułożenia tempa oraz wyboru skal materiałowych.

Dzięki specyficznemu, odmiennemu dla każdej części cyklu ukształtowaniu wektorów materiałowych, którymi są postępy 16 alikwotów w obrębie 4 oktaw, otrzymuję różną dla każdej części skalę materiałową o zawsze różnej ilości dźwięków i różnych obszarach zagęszczeń i rozrzedzeń. Zagęszczenia rosną zgodnie ze strzałką kierunku wektora, są więc wyrażone w nazwach technicznych Permutacji: l – kierunkowa „+", II – kierunkowa „-", III – koncentryczna, IV – decentryczna. W związku z jednolitym założeniem jednostkowym pozostaje też wspólna prawidłowość występowania poszczególnych składników skali 12-dźwiękowej, przy czym największe znaczenie mają dźwięki o najmniejszej ilości występowania w skalach materiałowych. Stosując do tych skal serię 12-dźwiękową, (+l-2+3)+6(+l-2+3)+6(+l-2+3), wyżej wspomniane dźwięki tworzą rodzaj tessituralnie stałej konstelacji, działającej w swoisty sposób porządkująco. Konstelatywność ta scala części cyklu, które działają ostatecznie, dzięki innym skalom materiałowym, jako urozmaicenie, stanowiąc wdzięczny materiał warsztatowo-kompozytorski.