Niniejsza płyta jest pierwszą monograficzną publikacją fonograficzną młodego inowrocławskiego kompozytora – Marcina Kopczyńskiego. Absolwent bydgoskiej Akademii Muzycznej w klasie kompozycji Franciszka Woźniaka oraz teorii muzyki obecnie pracuje na macierzystej uczelni jako asystent. W swoim dorobku kompozytorskim posiada kilkadziesiąt opusów – od utworów orkiestrowych, poprzez kameralne, chóralne, liczne pieśni aż po solowe, fortepianowe. Wiele z nich prezentowanych było podczas znaczących festiwali muzycznych w kraju i na świecie w wykonaniu znakomitych artystów i zespołów, m.in. na Festiwalu Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” w Częstochowie, czy podczas Spotkań Muzycznych Młodzieży Polskiej i Ukraińskiej we Lwowie. Na płycie znalazły się rejestracje kilku najbardziej reprezentatywnych dzieł kompozytora, dobrze obrazujących zarówno indywidualny styl artysty, jak i różnorodność jego zainteresowań. „Te utwory” – wyjaśnia Kopczyński w tekście dołączonym do publikacji – „w sposób przemyślany ułożone w muzyczną opowieść, kojarzą się ze strumieniem różnych wrażeń, refleksji, nastrojów, myśli, które przenikały mój umysł podczas komponowania”.
Obok wczesnych, niezwykle barwnych i pogodnych kompozycji solowych – gitarowej Koloreski z 1995 roku i fortepianowej Panta Rhei z 1998, odnajdziemy kilka pieśni na głos z fortepianem w interpretacji młodej artystki, obdarzonej niezwykle delikatną, dziewczęcą barwą głosu - Kornelii Wojnarowskiej: o tematyce sakralnej – Agnus Dei i Tota pulchra es Maria oraz do słów Cypriana Kamila Norwida Italiam! Italiam! i inowrocławskiej poetki Swietłany Owczarskiej Na polanie soczystej. Nurt twórczości orkiestrowej Kopczyńskiego reprezentuje Tutti e soli na smyczki w wykonaniu znakomitej orkiestry „Amadeus” pod batutą Agnieszki Duczmal. Utwór, inspirowany malarstwem Vincenta van Gogha (zwłaszcza obrazem Sorrow), porusza wewnętrzną siłą ekspresji i nastrojem przepełnionym żalem, smutkiem. Spośród najnowszych dzieł artysty na uwagę zasługują dwa utwory fortepianowe: Sonata fortepianowa z 2004 roku i Przestrzeń barw z lat 2006-2007. Płytę zamykają wdzięczne miniatury na fortepian na cztery ręce dla dzieci, zatytułowane Muzyka radosna.
Anna Iwanicka-Nijakowska (2008)