Lutosławski Witold - Fanfare for Los Angeles Philharmonic, Koncert na fortepian, Chantefleurs et Chantefables, II Symfonia (SK 67189)

Twórcy tej monograficznej płyty Witolda Lutosławskiego wybrali utwory do nagrania w sposób niezwykle przemyślany i całej płycie nadali podtytuł Sculptures in Sound - Fluid and Fixed. Co kryje się pod takim hasłem? Wspólne dla wszystkich kompozycji jest zastosowanie przypadku jako głównego czynnika porządkującego materiał muzyczny. II Symfonia, pochodząca z lat 1966-67, to pierwszy wielko-obsadowy utwór Lutosławskiego, w którym zastosował on wymyśloną przez siebie technikę aleatoryzmu kontrolowanego. Każdy z wykonawców ma w przewidzianym odcinku czasu grać tak, jakby grał sam, nie troszcząc się, jaki rezultat powstanie w wyniku nałożenia się partii wykonywanych przez innych członków zespołu. Każde wykonanie cechuje zatem efekt przypadkowości brzmienia. Podobną zasadę wprowadził kompozytor również w Koncercie na fortepian, skomponowanym 10 lat później, chociaż nie decyduje ona już o obliczu całego utworu. Wreszcie w cyklu Chantefleurs et Chantefables z 1990 roku, w doskonałej interpretacji amerykańskiej śpiewaczki Dawn Upshaw, odcinki ad libitum mają jeszcze mniejsze znaczenie.