Melcer Henryk. Utwory kameralne (AP0111)

Henryk Melcer-Szczawiński, kompozytor, pianista i pedagog, urodził się w Kaliszu i tam spędził młodość. Studiował w Warszawie w Instytucie Muzycznym (m.in. u Zygmunta Noskowskiego) i w Wiedniu, gdzie doskonalił technikę pianistyczną u Teodora Leszetyckiego. W 1895 roku wygrał w Berlinie konkurs pianistyczny i kompozytorski im. Antoniego Rubinsteina i tak rozpoczęła się jego kariera międzynarodowa. Poprzez Helsinki, Lwów i ponownie Wiedeń, gdzie uczył gry na fortepianie w tamtejszych konserwatoriach, dotarł do Warszawy, w której spędził swoje ostatnie 20 lat życia. Poświęcił się kompozycji i pracy pedagogicznej - był m.in. dyrektorem Konserwatorium Warszawskiego, piastując tę funkcję aż do 1926 roku (jego następcą był Karol Szymanowski). Pozostawił po sobie dorobek obejmujący m.in. symfonię, dwa koncerty fortepianowe, trzy opery, pieśni, utwory na fortepian i na kilka instrumentów.
Niniejsza płyta zawiera premierowe nagranie trzech z wszystkich czterech kompozycji kameralnych Henryka Melcera (brakuje tylko nie wydanego drukiem Kanonu na skrzypce, wiolonczelę i fortepian). Najwcześniejsze, dość rozbudowane Trio g-moll z lat 1892-94 jest jednym z tych utworów, za które Melcer otrzymał nagrodę Grand Prix na wspomnianym konkursie im. Rubinsteina w Berlinie. Napisane w stylu neoromantycznym, uznawane jest za najwybitniejszy utwór polski tego gatunku od czasu Tria Chopina. Bardziej nowatorska w porównaniu z nim, przede wszystkim pod względem formalnym, jest napisana w 1907 roku Sonata G-dur, w której odnajdujemy ciekawe nawiązania do polskiej muzyki ludowej (m.in. główny temat pierwszej części przybrał postać mazurka). Między obiema kompozycjami słyszymy krótką Dumkę, będącą parafrazą pieśni Stanisława Moniuszki pod tym samym tytułem.
Warto dodać, że wykonawcami prezentowanych utworów są absolwenci warszawskiej Akademii Muzycznej, uczelni, z którą blisko związany był Melcer. Od kilku lat występują oni jako Trio Warszawskie.