Niniejsza płyta obejmuje większość utworów kameralnych i solowych z bogatego dorobku kompozytorskiego jednego z najwybitniejszych polskich twórców ostatnich lat - Pawła Łukaszewskiego. Wybrane kompozycje obejmują latami powstania okres ponad piętnastoletni – najstarsze fortepianowe Dwa preludia pochodzą z lat 1989-92, natomiast najnowszym dziełem jest otwierająca krążek Pearl of Wisdom z 2005 roku. Śledząc kolejne utwory poznajemy indywidualny styl Łukaszewskiego, charakterystyczne jego cechy i ich niezwykłą różnorodność.
Wspomniane Dwa preludia poruszają siłą ekspresji, dynamiką i głęboką uczuciowością. Kontrastują z nimi dwie pieśni W mojej Ojczyźnie z lat 1989 i 2000, napisane do wierszy Czesława Miłosza, obie utrzymane w nastroju przepełnionym nostalgią korespondującą z tekstem poezji. Solowe Capriccio for P.P. z 1991 roku, dedykowane Piotrowi Prysiażnikowi, to z kolei kompozycja o charakterze wirtuozowskim, niezwykle błyskotliwa i popisowa. Z tego samego roku pochodzi również Quasi Sonata na klarnet i fortepian – diametralnie inna pod względem stylistycznym od Kaprysu, w której na pierwszy plan wyeksponowana została kolorystyka, zmienność i różnorodność środków wyrazowych i efektów brzmienowych. Natomiast Argena II na sopran, kontrabas i komputer, napisana w 1993 roku do futurystycznego tekstu Stanisława Lema z tomu Bajki robotów, ma za zadanie przede wszystkim... rozbawić słuchacza; w partyturze kompozytor zaleca – „można tańczyć, śpiewać, ziewać, klaskać, mówić do wiolonczelisty po imieniu, itd.”. Z kolei Souvenir I na organy z 1999 roku przynosi dla kontrastu muzykę poruszającą, pełną wewnętrznego, narastającego napięcia. W podobnym nastroju utrzymane zostały powstałe trzy lata później cztery pieśni Haiku, inspirowane poezją japońską. W 2003 roku Łukaszewski pisze natomiast błyskotliwe Moai na flet, których tytuł jest nazwą słynnych olbrzymich posągów na jednej z Wysp Wielkanocnych – Rapa Nui. Rok później powstaje dedykowany Marianowi Borkowskiemu III Kwartet smyczkowy, kompozycja żywiołowa i dynamiczna, nawiązująca do minimalizmu i muzyki repetytywnej. Najnowszy z nagranych utworów Łukaszewskiego – Pearl of Wisdom z 2005 roku – przynosi muzykę jeszcze inną, motoryczną, ruchliwą, o ostrej rytmice i wyraźnym toccatowym charakterze.
Warto podkreślić, że prawie wszystkie z prezentowanych na płycie kompozycji (z wyjątkiem Quasi Sonaty i Souvenir I) to nagrania premierowe.