Pieśni: Paderewski Ignacy Jan, Opieński Henryk (AMK CD002)

Na historyczny i poznawczy wymiar niniejszej płyty zwróca uwagę autor omówienia nagrania, Grzegorz Zmuda, pisząc w komentarzu do niej dołączonym, że jest "to bodaj pierwsza w historii naszej fonografii realizacja recitalu wokalnego, w którym spotyka się mało znana twórczość liryczna dwóch jakże sobie bliskich przez lata osobowości naszej kultury muzycznej przełomu wieków XIX i XX. Wybitnego pianistę, kompozytora i męża stanu Ignacego Jana Paderewskiego łączyła serdeczna przyjaźń z Henrykiem Opieńskim (1870-1942) - muzykologiem, kompozytorem, dyrygentem i pedagogiem. To właśnie Opieński był pierwszym biografem, popularyzatorem i krytykiem artystycznej działalności Paderewskiego. Po wyjeździe do Lozanny do końca życia mieszkał w sąsiedztwie Paderewskiego, który wyznaczył go także wykonawcą swego testamentu."
Wśród nagranych pieśni przeważają utwory do tekstów Catulle'a Méndesa oraz Kazimierza Przerwy-Tetmajera, w których dominuje nastrój tęsknoty, smutku, czasem wręcz bólu i goryczy, nastroje tak charakterystyczne dla poezji i muzyki okresu przełomu wieków.