Stojowski Zygmunt - Suita Es-dur op. 9, Wiosna op. 7, Modlitwa za Polskę op. 40 (DUX 0625)

Niniejsza płyta jest kolejną w dorobku artystów Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku pod batutą Marcina Nałęcza-Niesiołowskiego – po wydanej w 2006 roku z muzyką Aleksandra Tansmana (DUX 0542) – poświęconą twórczości polskiego kompozytora blisko związanego z Francją. Tym razem muzycy sięgnęli po kompozycje nadal mało znanego polskim melomanom Zygmunta Stojowskiego (1870-1946), czołowego twórcy okresu postromantyzmu. Kompozytor spędził w rodzinnym kraju jedynie pierwsze 17 lat swego życia, by następnie zamieszkać w Paryżu. Tu powstały dwa pierwsze z prezentowanych na płycie utworów. Najwcześniejszy z nich – kantata Wiosna op. 7 na chór mieszany i orkiestrę, wydana drukiem w 1895 roku – zadedykowany został profesorowi kompozycji Stojowskiego w paryskim Konserwatorium – Léo Delibes. Wyróżnia go przede wszystkim pogodny, radosny charakter oraz lekkość instrumentacji, barwnie ilustrującej wiosenny taniec nimf. W kolejnej kompozycji powstałej we Francji, pochodzącej z lat 1890-91 Suicie Es-dur na orkiestrę symfoniczną op. 9, odnajdziemy wiele motywów świadczących o polskim rodowodzie jej twórcy. Pierwsza część to wariacje na temat pieśni Witaj, Królowo nieba, druga utrzymana została w charakterze poloneza i mazurka, a trzecia – krakowiaka. Środkowa część Suity miała swoją premierę podczas debiutanckiego koncertu kompozytorskiego Stojowskiego w Paryżu w 1891 roku. Ostatnia z prezentowanych na płycie kompozycji, zadedykowana matce artysty Modlitwa za Polskę op. 40 na sopran, baryton, chór mieszany, orkiestrę i organy – powstała w 1915 roku w Nowym Jorku, gdzie kompozytor przeprowadził się w roku 1905. Wykorzystuje tekst hymnu Zygmunta Krasińskiego, który implikuje jej charakter – miejscami silnie dramatyczny i poruszający, innym razem liryczny i uduchowiony.

Interpretacja solistów - Marty Wróblewskiej (sopran), Macieja Bogumiła Nerkowskiego (baryton) i organisty Rafała Sulimy oraz Chóru i Orkiestry Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku pod dyrekcją Marcina Nałęcza-Niesiołowskiego podkreśla barwną instrumentacją kantaty i piękne motywy melodyczne.

Płyta otrzymała wyróżnienie Editor's Choice w kategorii płyt orkiestrowych prestiżowego miesięcznika "Gramophone" (February 2009).

Anna Iwanicka-Nijakowska (2008)