Festiwal Muzyczny im. Romana Maciejewskiego

Festiwal Muzyczny im. Romana Maciejewskiego po raz pierwszy został zorganizowany w 1999 roku przez Towarzystwo Muzyczne imienia kompozytora. Wybór Leszna na miejsce festiwalu (a zarazem i towarzystwa) tłumaczą bliskie związki twórcy z miastem. Tu Maciejewski spędził swoje młodzieńcze lata i tu, na leszczyńskim cmentarzu jest pochowany. W mieście znajduje się muzeum (gabinet kompozytora) jemu poświęcone, gdzie w można zobaczyć materiały publicystyczne, plakaty, wydania nutowe oraz osobiste pamiątki: jego frak, pianino i biurko, przy którym komponował.
Ideą festiwalu jest chęć popularyzowania muzyki w najlepszych wykonaniach. W pierwszych dwóch edycjach imprezy występowali między innymi tak wybitni artyści, jak: Elżbieta Stefańska, Halina Czerny-Stefańska, Wanda Wiłkomirska, Jean Marc Luisada, Rinko Kobayashi i Poznański Chór Chłopięcy „Polskie Słowiki” pod dyrekcją Wojciecha Krollopa. Festiwale te obejmowały trzy wieczory koncertowe, zorganizowane w zabytkowych wnętrzach leszczyńskiego ratusza i kościoła farnego, w zamku w Radzynie i w pałacu w Pawłowicach, który przed wojną należał do hrabiego Krzysztofa Mielżyńskiego, mecenasa Romana Maciejewskiego. Podczas III Festiwalu wystąpili: Joanna Domańska, Łucja Madziar, Jeff Thayer, czeski Kubin Quartet oraz Olga Pasiecznik. W ich interpretacji można było usłyszeć utwory Ignacego Jana Paderewskiego, Johannesa Brahmsa, Henryka Wieniawskiego, Franciszka Schuberta i Karola Szymanowskiego. Najważniejszym wydarzeniem festiwalu było jednak wykonanie zrewidowanej wersji zaginionych podczas II wojny światowej Pieśni Bilitis Romana Maciejewskiego, których historię przybliżył słuchaczom w trakcie koncertu brat kompozytora – Wojciech Maciejewski.