Kwartet smyczkowy nr 3, Kościów Aleksander

Główną makroformalną płaszczyzną jednoczęściowego III Kwartetu smyczkowego jest napięcie. Pojmuję je tu jednak nie tylko jako nośnik obiektywnych „akcji muzycznych”, czy ich subiektywnych sposobów odbioru. Napięcie daje się tworzyć przeróżnymi środkami, tyleż muzycznymi, co psychologicznymi; istnieje ono na wiele sposobów. Dlatego III Kwartet smyczkowy można zawsze percypować jako muzykę absolutną tj. nieprogramową, muzykę dla samej muzyki.

Aleksander Kościów (tekst w książce programowej „Warszawskich Spotkań Muzycznych” 1999)