Muzyka Grażyny Bacewicz – wybitnej kompozytorki i skrzypaczki XX wieku, coraz częściej pojawia się na płytach, wydawanych przez zagraniczne wytwórnie fonograficzne. Warto wspomnieć choćby niemieckie firmy Koch Schwann i hänssler CLASSIC (dla której od kilku lat muzykę polskiej artystki nagrywa m.in. pianistka Ewa Kupiec), czy brytyjskie Chandos (wydał dwa albumy z koncertami skrzypcowymi i jeden z utworami na skrzypce i fortepian w wykonaniu Joanny Kurkowicz) i Hyperion (z płytą Music for string orchestra w wykonaniu New London Orchestra). Do grona tego dołączył płytowy potentat – Deutsche Grammophon.
Niniejszy album jest pierwszą publikacją poświęconą Grażynie Bacewicz w katalogu wytwórni. Producenci zaprosili do nagrania najwybitniejszych polskich artystów: pianistę, zwycięzcę Konkursu Chopinowskiego (1975) – Krystiana Zimermana, znaną skrzypaczkę Kaję Danczowską, triumfatorkę Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu (2006) – Agatę Szymczewską, altowiolistę, zwycięzcę prestiżowego Międzynarodowego Konkursu Muzycznego w Genewie (2005) – Ryszarda Groblewskiego oraz utalentowanego wiolonczelistę, laureata licznych konkursów – Rafała Kwiatkowskiego. Rejestrację płyty poprzedziła seria pięciu koncertów, zainicjowanych dokładnie w 100-lecie urodzin kompozytorki – 5 lutego 2009 roku w Łodzi (pozostałe cztery odbyły się w Warszawie, Poznaniu, Krakowie i Katowicach). Ich program wypełniły te same kompozycje, które znalazły się dwa lata później na płycie – neoklasyczny I Kwintet fortepianowy z 1952 roku i wirtuozowska II Sonata fortepianowa z roku 1953 oraz utrzymany w nowej estetyce, awangardowy, wyrafinowany pod względem brzmieniowym II Kwintet smyczkowy z 1965 roku. Wszystkie koncerty spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem słuchaczy.
Krystian Zimerman przystępując do nagrania płyty, powiedział:
„Pragnę w ten sposób złożyć hołd kompozytorce, której bardzo wiele zawdzięczam i której my wszyscy zawdzięczamy tak dużo. O nagraniu obu jej Kwintetów fortepianowych myślałem już w roku 2002, gdy w DG przedstawiałem długoterminowy plan moich kolejnych płyt. Z utworami Grażyny Bacewicz zetknąłem się w latach 70-tych, jeszcze podczas moich studiów. Zacząłem grać jej II Sonatę fortepianową, co czynię do dziś i co chcę szczególnie podkreślić: ta muzyka wszędzie, gdzie ją wykonywałem spotykała się ze znakomitym odbiorem. Publiczność była zachwycona. Po koncertach pytano mnie: Kim jest autorka tej muzyki?”
Z pewnością płyta ta podsyci jeszcze ciekawość wszystkich tych, którym nazwisko Grażyny Bacewicz nie jest nadal dobrze znane. Genialna, przepełniona emocjami, ale i stworzona z niezwykłą dbałością o logikę konstrukcji muzyka kompozytorki znalazła równie doskonałych wykonawców w osobach najlepszych polskich artystów. Opus perfectum.
Anna Iwanicka-Nijakowska (2013)