Chopin Fryderyk. 24 Etiudy. Tatiana Shebanova (NIFCCD 007)

Kolejna, siódma publikacja z wydawanej przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina serii płyt obejmującej wszystkie dzieła Chopina w interpretacji najwybitniejszych artystów, grających na instrumentach z epoki, przynosi komplet etiud - op. 10 i op. 25. Utwory nagrała na fortepianie Erard z 1849 roku jedna z najbardziej uznanych i cenionych pianistek, laureatka II nagrody i kilku nagród specjalnych podczas Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego w Warszawie w 1980 roku – Tatiana Shebanova. Mimo, iż urodziła się w Moskwie i tam ze złotym medalem ukończyła Konserwatorium w mistrzowskiej klasie Wiktora Mierżanowa, od lat związana jest z Polską. Tu mieszka i założyła rodzinę (jej mężem jest znany pianista – Jarosław Drzewiecki, a synem – Stanisław Drzewiecki). Dziś w swoim dorobku posiada nie tylko ponad czterdzieści płyt nagranych dla największych wytwórni na świecie, ale także w repertuarze poza wszystkimi utworami Fryderyka Chopina również wielkie cykle Bacha, Mozarta, Rachmaninowa, Mendelssohna, Beethovena, Schumanna, Schuberta, Brahmsa, Czajkowskiego, Debussy’ego, Ravela, Prokofiewa i Skriabina. Ceniona jest ponadto jako interpretatorka dzieł współczesnych kompozytorów, m.in. w dziesiątą rocznicę śmierci Stefana Kisielewskiego wykonała jego Koncert fortepianowy.

Etiudy Chopina w mistrzowskiej interpretacji Shebanovej zachwycają perlistą, miękką barwą (np. Etiuda gis-moll nr 6 op. 25), delikatnymi odcieniami dynamiki, często na granicy pianissimo (np. Etiuda C-dur nr 1 op. 25), perfekcyjną artykulacją uzyskiwaną momentami w zawrotnych tempach (np. Etiudy cis-moll nr 4 op. 10 i f-moll nr 2 op. 25), wreszcie przepięknie prowadzoną, liryczną melodyką (np. Etiuda es-moll nr 6 op. 10 i Etiuda cis-moll nr 7 op. 25) oraz ogromną siłą ekspresji (np. słynne ostatnie w każdym opusie, dwunaste etiudy oraz a-moll nr 11 op. 25). Jeśli dodamy do tego fakt wykonania na dawnym instrumencie, odkrywającego dla nas nowy wymiar brzmieniowy utworów, bliski temu, którego doświadczał sam kompozytor, śmiało można uznać niniejszą interpretację za wzorcową. Warto dodać, że publikację wzbogaca obszerny esej o etiudach Chopina pióra znanego muzykologa – Bohdana Pocieja.

Anna Iwanicka-Nijakowska (2008)