Gabryś Ryszard, Gabryś Aleksander. Music for Strings (AP 0228)

Płyta jest zapisem jubileuszowego koncertu czołowego śląskiego kompozytora Ryszarda Gabrysia z okazji jego 65. urodzin, który miał miejsce w grudniu 2007 roku w Biurze Wystaw Artystycznych w Katowicach w ramach 104. Śląskiej Trybuny Kompozytorów. W nagraniu zachowana została oryginalna kolejność utworów – z początkowym, specyficznym Małym prologiem, będącym zapisaną w partyturze sytuacją „rozgrywania się” muzyków orkiestry i słownych upomnień Maestry zza pulpitu dyrygenckiego oraz wieńczącą płytę, mroczną pieśnią Dobranoc na sopran chłopięcy, kontrabas i smyczki, skonstruowaną podobnie jak znana Symfonia nr 45 fis-moll Józefa Haydna, gdzie muzycy stopniowo opuszczają swoje miejsca w orkiestrze. Pomiędzy nimi znalazły się dwie większe kompozycje Ryszarda Gabrysia - Es muss sein II na orkiestrę smyczkową i Il Cicerone per contrabbasso e 12 strumenti ad arco oraz utwór syna Jubilata, uznanego kontrabasisty i kompozytora Aleksandra Gabrysia - Abraxas na smyczki i taśmę. Es muss sein II, przywodzące skojarzenia ze słynnym, tytułowym zdaniem Ludwiga van Beethovena, wyróżnia niezwykle silna ekspresja i różnorodność efektów sonorystycznych. W kolejnym Il Cicerone cechy te uległy jeszcze większemu wzmożeniu. Parateatralna kompozycja to z jednej strony zapis… „włoskiej wycieczki” – z okrzykami tytułowego przewodnika i zachwytami słuchaczy-muzyków, z drugiej zaś rodzaj koncertu na kontrabas, którego partię solową charakteryzuje ogromna wirtuozeria i bogactwo najbardziej wyszukanych środków kolorystycznych. Warto podkreślić, że pierwszym i jedynym jego wykonawcą pozostaje dotychczas jedynie syn kompozytora, Aleksander Gabryś. Jego Abraxas na smyczki i taśmę z kolei, w zestawieniu z utworami ojca, daje możliwość dokonania ciekawego porównania stylu obu artystów. Kompozycję syna cechuje również podobny rodzaj ekspresji i uwypuklenie sonorystyki, ale uzyskane także innymi, bardziej „nowoczesnymi instrumentami” - elektroniką i komputerem.