Start
O nas
Nasze projekty
Encyklopedia
Kalendarz wydarzeń
Nasze patronaty
Szukaj
Łukaszewski Paweł. Sacred Music (musica sacra edition 013)
To kolejna publikacja w katalogu firmy Musica Sacra Edition – po płycie z utworami kameralnymi (musica sacra edition 007) – poświęcona w całości muzyce Pawła Łukaszewskiego. Tym razem artyści przedstawiają religijny nurt twórczości kompozytora – od mniejszych utworów chóralnych (Veni Creator) przez organowe (Koncert na organy) po rozbudowane dzieła wokalno-instrumentalne (Messa per voci e fiati i II Symfonia “Festinemus amare homines”). Wybrane kompozycje pochodzą z ostatnich lat, obejmując latami powstania okres od 1996 do 2005 roku. Był to czas intensywnej działalności twórczej Łukaszewskiego, której owocem stały się nie tylko liczne utwory, ale także wzrost popularności artysty, szczególnie w Wielkiej Brytanii.
Prezentowane na płycie kompozycje powstały na określone zamówienia renomowanych festiwali muzyki sakralnej oraz wiodących instytucji. Najwcześniejszy Koncert na organy z 1996 roku, oparty na melodii modlitwy z okresu Wielkiego Tygodnia Exultet, napisany został dla Legnickiego Conservatorium Organowego. Gaudium et Spes (Radość i nadzieja) z 1997 do fragmentu tekstu z Konstytucji Soborowej Soboru Watykańskiego II O człowieku i świecie współczesnym skomponowany został dla Polskiego Radia. Z kolei pisana w latach 2003-2005 II Symfonia „Festinemus amare homines” do znanego tekstu pióra ks. Jana Twardowskiego, dedykowana Johannes Paulus II in memoriam, powstała dla Festiwalu Chórów Uniwersyteckich „Universitas Cantat” w Poznaniu. Veni Creator z 2004 roku zostało zamówione przez Akademie Klausenhof (Niemcy) w ramach polsko-niemieckiego projektu "45/05" z okazji 60 rocznicy zakończenia II wojny światowej. Natomiast skomponowana w tym samym roku Messa per voci e fiati miała swoje prawykonanie w Londynie w interpretacji jednego z najbardziej znanych zespołów na świecie - Holst Singers pod batutą Stephena Laytona.
O swojej muzyce, także sakralnej, tak wypowiedział się sam kompozytor (na łamach książeczki dołączonej do płyty): „Neoromantyzm, neoklasycyzm – to już było. Awangarda, modernizm, postmodernizm – też nie. Dużo bliższy mojej muzyce jest nurt neotonalny w sensie Pärta, Tavenera, Góreckiego, może Kilara. U Tavenera jednak podkreśla się związki bizantyjskie, u Pärta mówi się o stylu >>dzwoneczkowym<<, a u Łukaszewskiego? Nie jestem wrzucony do żadnej grupy, na przykład >>Warszawsko-Jesiennej<<, i to mi odpowiada. Cenię sobie bowiem całkowitą wolność w twórczości i do tej wolności nieustannie dążę.”
Warto dodać, że niniejsza płyta z utworami sakralnymi Pawła Łukaszewskiego zdobyła statuetkę „Fryderyka 2008” w kategorii muzyki współczesnej.
Prezentowane na płycie kompozycje powstały na określone zamówienia renomowanych festiwali muzyki sakralnej oraz wiodących instytucji. Najwcześniejszy Koncert na organy z 1996 roku, oparty na melodii modlitwy z okresu Wielkiego Tygodnia Exultet, napisany został dla Legnickiego Conservatorium Organowego. Gaudium et Spes (Radość i nadzieja) z 1997 do fragmentu tekstu z Konstytucji Soborowej Soboru Watykańskiego II O człowieku i świecie współczesnym skomponowany został dla Polskiego Radia. Z kolei pisana w latach 2003-2005 II Symfonia „Festinemus amare homines” do znanego tekstu pióra ks. Jana Twardowskiego, dedykowana Johannes Paulus II in memoriam, powstała dla Festiwalu Chórów Uniwersyteckich „Universitas Cantat” w Poznaniu. Veni Creator z 2004 roku zostało zamówione przez Akademie Klausenhof (Niemcy) w ramach polsko-niemieckiego projektu "45/05" z okazji 60 rocznicy zakończenia II wojny światowej. Natomiast skomponowana w tym samym roku Messa per voci e fiati miała swoje prawykonanie w Londynie w interpretacji jednego z najbardziej znanych zespołów na świecie - Holst Singers pod batutą Stephena Laytona.
O swojej muzyce, także sakralnej, tak wypowiedział się sam kompozytor (na łamach książeczki dołączonej do płyty): „Neoromantyzm, neoklasycyzm – to już było. Awangarda, modernizm, postmodernizm – też nie. Dużo bliższy mojej muzyce jest nurt neotonalny w sensie Pärta, Tavenera, Góreckiego, może Kilara. U Tavenera jednak podkreśla się związki bizantyjskie, u Pärta mówi się o stylu >>dzwoneczkowym<<, a u Łukaszewskiego? Nie jestem wrzucony do żadnej grupy, na przykład >>Warszawsko-Jesiennej<<, i to mi odpowiada. Cenię sobie bowiem całkowitą wolność w twórczości i do tej wolności nieustannie dążę.”
Warto dodać, że niniejsza płyta z utworami sakralnymi Pawła Łukaszewskiego zdobyła statuetkę „Fryderyka 2008” w kategorii muzyki współczesnej.
Anna Iwanicka-Nijakowska (2008)
