Po wydanym w 2008 roku dwupłytowym albumie z pierwszymi nagraniami Ignacego Jana Paderewskiego His Earliest Recordings, 1911-1912 (APR 6006) brytyjska wytwórnia Appian Publications & Recordings opublikowała kolejną płytę, tym razem zawierającą ostatnie rejestracje artysty, dokonane w styczniu 1937 i listopadzie 1938 roku w Studiu 3 należącym do His Master’s Voice w Londynie. Początkowo sesja miała obejmować repertuar, który był przygotowywany do filmu Sonata księżycowa, ale ostatecznie Paderewski dołączył do niego również utwory Haydna i Mozarta.
Niepodważalna jest historyczna wartość niniejszej płyty, pomimo niedoskonałości technicznych pierwotnego zapisu, niewiele bowiem istnieje nagrań archiwalnych artysty, tym bardziej dostępnych w wersji zdigitalizowanej. Słuchając gry Paderewskiego mamy unikalną sposobność poznać jego styl pianistyczny oraz sposób interpretacji dzieł klasyków – Haydna, Mozarta i Beethovena, romantyków – Schuberta, Chopina i Wagnera, czy też własnych kompozycji. Z perspektywy ponad 70 lat, jakie upłynęły od nagrania, w czasach wirtuozowskich kreacji najwybitniejszych mistrzów fortepianu i niezliczonych „wzorcowych” interpretacji dostępnych na płytach, wykonawstwo Paderewskiego dla wielu słuchaczy może wydawać się zbyt akademickie, czy też nie pozbawione błędów technicznych w samej grze. Jednocześnie jednak nadal niezmiennie, „ponadczasowo” fascynuje artystycznym wrażeniem, różnorodnością sposobów interpretacji, siłą ekspresji i wielością jej odcieni – od pełnej poezji pierwszej części Sonaty księżycowej Beethovena i Nokturnów Chopina poprzez wyważone brzmieniowo dzieła Haydna i Mozarta, finezyjny własny Menuet po brawurowy finał Beethovenowskiej Sonaty.
Ostatnie nagrania Ignacego Jana Paderewskiego wydane zostały na okoliczność przypadającej w 2010 roku 150. rocznicy urodzin artysty.