Per Clavicembalo Moderno (PWM 10926 / DUX 0605)

Płyta Per clavicembalo moderno interesująca jest co najmniej z dwóch powodów. Po pierwsze, stanowi ciekawy fonograficzny portret młodej, utalentowanej polskiej klawesynistki – Gośki Isphording, którą śmiało można zaliczyć do grona artystek światowej sławy, jak Wanda Landowska czy Elżbieta Chojnacka. Absolwentka krakowskiej Akademii Muzycznej i studiów podyplomowych w Królewskim Konserwatorium w Hadze, laureatka wielu nagród, specjalizuje się w interpretacji muzyki współczesnej wykonywanej na... historycznych instrumentach (utwory prezentowane na płycie zostały nagrane na dwóch klawesynach – kopii instrumentu z 1730 roku oraz współczesnym z 1963 roku). Artystka dokonała blisko 50 prawykonań nowych kompozycji (solowych i kameralnych), z których część powstała specjalnie dla niej.

Drugim powodem wyróżniającym niniejszą płytę jest repertuar. Na jej program złożyły się utwory polskich twórców współczesnych przeznaczone na klawesyn oraz na klawesyn z taśmą, tworzące w sumie ciekawą i różnorodną antologię muzyki przeznaczonej na ten instrument. Obok awangardowych utworów na klawesyn i taśmę pióra kompozytorów starszego pokolenia – Aurora borealis (Zorza polarna) z 1998 roku Włodzimierza Kotońskiego i Le cristal flamboyant (Płonący kryształ) z 2002 roku Zbigniewa Bargielskiego, znalazło się postmodernistyczne, „igrające” z tradycją barokowej muzyki klawesynowej Nonstopping jednej z najmłodszych artystek – Aleksandry Gryki. Osobny nurt we współczesnej literaturze klawesynowej wyznaczają trzy kompozycje, w których materiał tematyczny został daleko zredukowany: w przypadku unistycznego Commencement z 1982 roku Zygmunta Krauze – do jednego rytmiczno-melodycznego motywu, w Chromatic Fantasy z 2003 roku Wojciecha Widłaka – do dźwięków e-dis-cis-d-c, a w napisanym w 2005 roku Reflection No. 2 Marcela Chyrzyńskiego – do pięciu akordów. Wybór ten dopełniają dwie miniatury klawesynowe – napisana dla Elżbiety Chojnackiej E for E Hanny Kulenty oraz inspirowana śpiewem tytułowego, afrykańskiego ptaka Touracou Marty Ptaszyńskiej.

Anna Iwanicka-Nijakowska (2008)