Marian Borkowski od 1968 roku wykłada kompozycję i instrumentację symfoniczną w Akademii Muzycznej w Warszawie. Przez okres prawie 35 lat wykształcił kilka pokoleń znanych i uznanych dziś polskich kompozytorów. Na dwóch płytach prezentowane są zarówno utwory mistrza, jak również jego wychowanków. Jak czytamy w książeczce dołączonej do wydania, "Marian Borkowski dba o rozwijanie potencjałów twórczych swoich uczniów. Mają oni własne osobowości, ale są pewne elementy wspólne, które pozwalają zauważyć zarys szkoły kompozytorskiej, opartej na specjalnych przesłaniach filozoficznych, kulturowych, religijnych, etnicznych, technicznych. Objawiają się one w zróżnicowanych typach narracji, która indywidualizuje dzieła jego uczniów." I tak Renata Kunkel rozwija narrację kosmologiczną, Maciej Żółtowski - etniczną, Alicja Gronau - lingwistyczną, Aleksander Kościów - archetypalną, Dorota Dywańska
- metaforyczną, Marcin Błażewicz - hermeneutyczną, Jerzy Kornowicz - dystoniczną, Marcin Wierzbicki - technoakustyczną, Paweł Łukaszewski - religijną, Tadeusz Trojanowski - humanistyczną, Maria Pokrzywińska - dynamiczną, Maciej Zieliński - kolorystyczną, a Emilian Madey narrację sonorystyczną. Dwie płyty z nagraniami najbardziej reprezentatywnych utworów wymienionych kompozytorów, uzupełnione esejem
Musica constructiva autorstwa Tadeusza Kobierzyckiego, stanowią jedyną w swoim rodzaju, trafną charakterystykę szkoły kompozytorskiej Mariana Borkowskiego.