Pierwsza monograficzna płyta w dorobku młodej kompozytorki Weroniki Ratusińskiej przedstawia jej bogatą już twórczość kameralną. Wybrane kompozycje dobrze prezentują wyróżniające cechy indywidualnego stylu kompozytorskiego artystki i jego ewoluowanie. Datami powstania obejmują okres sześciu lat 2000-2006, poznajemy zatem utwory stworzone jeszcze w czasie studiów pod kierunkiem Włodzimierza Kotońskiego i Stanisława Moryto w Akademii Muzycznej w Warszawie (Amarcord), jak i najnowsze, pisane ręką doświadczonej i uznanej kompozytorki (Nimfy).
Najwcześniejszy, wspomniany Amarcord wyróżnia przede wszystkim zastosowana w nim, charakterystyczna technika repetycyjna, która stanie się jedną z wyróżniających cech warsztatu artystki, obecną we wszystkich kolejnych utworach prezentowanych na płycie. Napisany dwa lata później, w 2002 roku Koncert na skrzypce amplifikowane, zespół instrumentalny i taśmę przynosi muzykę bardziej różnorodną pod względem stylistycznym. Jak sama Ratusińska opisuje swój utwór w komentarzu dołączonym do płyty, „kompozycja powstała do pewnego stopnia pod wpływem holenderskich zespołów, często łączących muzykę współczesną z elementami jazzowymi oraz muzyką improwizowaną. (...) W końcowej części utworu pojawia się partia taśmy, mająca charakter epilogu, stanowiąca rodzaj komentarza całości. Utrzymana jest w konwencji musique concrète”. Inny charakter II Kwartetu smyczkowego “Ostatnie chwile” z 2003 roku implikuje z kolei jego geneza; utwór powstał dla Fundacji Kultury Landu Brandenburgii, która zamówiła u pięciu kompozytorek z Europy kompozycje inspirowane wierszami autorstwa więźniarek z Ravensbrück. Stąd muzykę Kwartetu wyróżnia niezwykle poruszający nastrój, momentami pełen zadumy, innym razem napięcia i dramatyzmu. Podobny charakter odnajdziemy także w Trio na klarnet, wiolonczelę i fortepian z roku 2004. Z kolei otwierające płytę, napisane dwa lata później Nimfy przynoszą muzykę bardziej ilustracyjną; inspirowane mitologią grecką kreślą portret trzech nimf – czczonych przez żeglarzy (Nereidy), opiekunek gór i jaskiń (Oready), duchów drzew (Driady).
Twórczość Weroniki Ratusińskiej przedstawiona na niniejszej płycie to muzyka niezwykle różnorodna, ciekawa, skrząca pomysłami muzycznymi, a przy tym podana w świetnym wykonaniu wiodących polskich artystów młodego pokolenia. Warto podkreślić, że w kwietniu 2009 roku płyta została wyróżniona prestiżową, europejską nagrodą "Pizzicato Supersonic Award" w Luksemburgu.
Anna Iwanicka-Nijakowska (2008)