Utwory na dwoje skrzypiec: Tansman Aleksander, Spisak Michał, Górecki Henryk Mikołaj, Moss Piotr (DUX 0144)

Tę małą antologię współczesnych polskich kompozycji przeznaczonych na dwoje skrzypiec otwiera neoklasyczna Sonata Aleksandra Tansmana. Podobna stylistycznie jest Suita Michała Spisaka, skomponowana w oryginale na dwie altówki, która swoją premierę miała na Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień" w 1959 roku. Inny krąg estetyczny reprezentuje pochodząca z 1957 roku Sonata Henryka Mikołaja Góreckiego, utwór typowo sonorystyczny, uwypuklający przede wszystkim różnorodność kolorystyczną możliwą do uzyskania przez zestawienie dwu identycznych instrumentów. Awangardowy wydźwięk mają natomiast skomponowane w 1983 roku Intermezzi Piotra Mossa, trafnie porównane przez Antoniego Buchnera, autora komentarza do płyty, do aleatorycznych i skontrastowanych do granic możliwości pod względem artykulacji, agogiki i dynamiki utworów Antona Weberna.