Zarębski Juliusz, Bacewicz Grażyna - Kwintety fortepianowe (DUX 0530)

Kwintet Warszawski to nazwa legendarnego zespołu, założonego w 1962 roku przez Władysława Szpilmana, który tworzyło pięciu wybitnych muzyków – oprócz założyciela także Bronisław Gimpel, Tadeusz Wroński, Stefan Kamasa i Aleksander Ciechański (a później Andrzej Orkisz). Zespół działał do 1986 roku, dając ponad dwa tysiące koncertów, głównie poza granicami Polski. W 2003 roku Kwintet został reaktywowany. Z pierwotnego składu pozostał jedynie altowiolista Stefan Kamasa, ale pozostali muzycy to wirtuozi nie mniej znani, niż ich poprzednicy – wybitny mistrz gry na skrzypcach Konstanty Andrzej Kulka (I skrzypce), skrzypek i uczeń Tadeusza Wrońskiego, obecny koncertmistrz Orkiestry Filharmonii Narodowej – Krzysztof Bąkowski (II skrzypce), wiolonczelista i uczeń Andrzeja Orkisza – Rafał Kwiatkowski oraz pianista, laureat III nagrody Konkursu Chopinowskiego, mieszkający na stałe w Kanadzie – Krzysztof Jabłoński. Pod koniec września 2003 roku, podczas nieoficjalnej inauguracji nowego Kwintetu Warszawskiego w Pałacu w Radziejowicach muzycy zaprezentowali program, na który złożyły się dwa Kwintety: g-moll op.34 Juliusza Zarębskiego i f-moll op.34 Johannesa Brahmsa. Pierwszego z nich możemy posłuchać na niniejszej płycie.
Kompozycja Zarębskiego, uznawana za jedno z najwybitniejszych dzieł tego gatunku, powstała w ostatnim roku życia artysty – 1885. Charakteryzuje ją przede wszystkim śmiała technika wykonawcza, różnorodna kolorystyka oraz zastosowanie nowatorskiego rozwiązania konstrukcyjnego w postaci wędrujących motywów spajających cały cykl sonatowy wspólnym materiałem muzycznym. W interpretacji muzyków Kwintetu utwór zachwyca brawurową wirtuozerią. Drugą kompozycją nagraną na płycie jest pochodzący z 1952 roku Kwintet fortepianowy nr 1 Grażyny Bacewicz, utwór utrzymany w stylistyce neoklasycznej, w którym odnajdujemy liczne nawiązania do polskiego folkloru.