kompozytor, dyrygent i organizator życia muzycznego; ur. 14 maja 1930, Sadlno. W latach 1949-51 studiował muzykologię pod kierunkiem Adolfa Chybińskiego na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1950-54 odbył studia z zakresu kompozycji w klasie Tadeusza Szeligowskiego, a od 1951 do 1955 także dyrygentury u Waleriana Bierdiajewa i Stanisława Wisłockiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu.

W latach 1954-64 był dyrygentem w Operze Poznańskiej oraz współpracował jednocześnie z wieloma orkiestrami symfonicznymi, głównie z Filharmonią Poznańską. Później współpracował z Teatrem Wielkim w Łodzi oraz Teatrem Wielkim w Warszawie. W latach 1970-73 był dyrektorem artystycznym wytwórni płytowej Polskie Nagrania. Od 1973 do 1985 pełnił funkcję sekretarza generalnego Związku Kompozytorów Polskich, a od 1985 do 2001 był prezesem Oddziału Warszawskiego ZKP. W 1986 powołał do życia Warszawskie Spotkania Muzyczne, których do 2016 roku był dyrektorem artystycznym. Obecnie pełni funkcję dyrektora honorowego festiwalu.

Kompozycje Władysława Słowińskiego ukazały się na płytach CD: Works for String Quartet (Acte Préalable, 2000), Chamber Works (Acte Préalable, 2000), Laks. Słowiński. Pstrokońska-Nawratil (DUX, 2012).

Za swoją twórczość oraz działalność organizacyjną otrzymał wiele nagród i odznaczeń: w 1975 – Złoty Krzyż Zasługi, w 1977 – Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży, w 1980 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, w 1986 – Złotą Odznakę Honorową „Za zasługi dla Warszawy”, w 1987 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, w 1990 – Nagrodę Wojewody Warszawskiego za całokształ dorobku twórczego, w 1999 – doroczną Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich za twórczość kompozytorską, powołanie do życia Warszawskich Spotkań Muzycznych oraz zasługi dla ZKP, w 2001 – Nagrodę Marszałka Województwa Mazowieckiego za twórczość kompozytorską i działalność społeczną, w 2005 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, w 2006 – Srebrny Medal Gloria Artis – Zasłużony Kulturze oraz Nagrodę Samorządu Województwa Mazowieckiego im. Cypriana Kamila Norwida w dziedzinie muzyki, w 2019 – Nagrodę 100-lecia Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.

Władysław Słowiński zrekonstruował i zinstrumentował zaginioną partyturę opery Stara baśń Władysława Żeleńskiego (1959).

aktualizacja: 2014, 2020 (ac)

Sonata na fortepian (1951-52)

Tryptyk bez echa, pieśni na bas i fortepian do słów Marii Konopnickiej (1955)

Impresje baletowe na orkiestrę kameralną (1956)

Koncert na flet z towarzyszeniem orkiestry smyczkowej, fortepianu i perkusji (1956-57)

Kwintet na instrumenty dęte (1957-58)

Sonatina na fortepian nr 2 (1957-59)

Muzyka w trzech częściach na orkiestrę (1958)

Makowskie bajki, pieśni na alt solo z towarzyszeniem oboju, klarnetu i fagotu do słów Jerzego Ficowskiego (1960)

Polka, groteska na orkiestrę kameralną (1961)

Dialog na skrzypce i klawesyn (1964)

Suita z baletu „Cyrk mistrza Cho-Cho” na orkiestrę (1967)

Miniatury na fortepian (1967)

Kwartet na flet, klarnet, trąbkę i fagot (1968)

Tango, groteska na orkiestrę (1968)

Dom w którym śmieszy, słuchowisko dla dzieci do wierszy Jerzego Ficowskiego (1974)

Cztery dialogi na skrzypce i klawesyn (1976)

Matka Słońca, baśń cygańska z tekstem Elżbiety Bussold (1976)

Zaczarowana skrzynka, baśń cygańska z tekstem Elżbiety Bussold (1976)

Dwie humoreski na głos i fortepian do słów Antoniego Marianowicza (1977)

Muzyczne drobiazgi dla dzieci na fortepian (1977-78)

Śpiewka ludowa i taniec [wersja I] na klarnet i fortepian (1979)

Quartetto piccolo in memoriam Tadeusz Szeligowski per due violini, viola e violoncello (1980)

Wyprawa na szklaną górę, bajka muzyczna do tekstu Ludwika Górskiego (1980)

Trzy świnki, bajka muzyczna do tekstu Sergiusza Michałkowa w przekładzie Hanny Ożogowskiej (1981)

Pan Twardowski na kogucie, bajka-śpiewogra do tekstu Antoniego Marianowicza (1981)

Rzecz o Alkasynie i Nikolecie czyli Chantefable o miłości, która zwycięży, utwór sceniczny lub estradowy na solistów, narratora, chór mieszany i 11 instrumentów, starofrancuski tekst w przekładzie Anny Ludwiki Czerny (1981-82)

Śpiewka ludowa i taniec [wersja II] na klarnet i zespół kameralny (1982)

O królu bocianie, bajka muzyczna do tekstu Antoniego Marianowicza wg Wilhelma Hauffa (1982)

Opowieść o pra-pra słoniu, bajka muzyczna do tekstu Elżbiety Bussold wg Rudyarda Kiplinga (1983)

Zguba Michałka, bajka muzyczna do tekstu Julii Hartwig (1983)

Gdzie mieszka bajeczka, suita na 3 głosy równe z towarzyszeniem fortepianu do słów Czesława Janczarskiego (1983-84)

Wielki czarodziej Oz, bajka muzyczna do tekstu Antoniego Marianowicza wg L. Franka Bauma (1984)

Tryptyk dziecięcy na głos i fortepian do słów Ewy Szelburg-Zarembiny (1984)

Pierwsza lepsza, opera komiczna do tekstu Aleksandra Fredry (1985-86)

Passionato per quartetto d’archi (1987)

Serio e buffo per flauto solo (1987)

Concertino na klawesyn i kwartet smyczkowy (1988)

Tren na saksofon altowy i organy (1988)

...dogonić siwiznę popiołu... Tren pamięci Janusza Korczaka na baryton i skrzypce do słów Jerzego Ficowskiego (1988)

Definicje, 3 pieśni na sopran i wiolonczelę do słów Jerzego Ficowskiego (1989)

Espressivo sempre [wersja I] na flet i kwartet smyczkowy (1990)

Dwie pieśni na głos i organy do słów Salomei Kapuścińskiej (1990)

Śpiewy dziecięce, 5 pieśni na głos i fortepian do słów Jerzego Ficowskiego (1990)

Trzy utwory w dawnym stylu na dwie wiolonczele (1990)

Pieśni staropolskie [wersja I] do wierszy poetów z XVII i XVIII wieku na tenor, flet altowy, klawesyn i orkiestrę smyczkową (1991)

Pieśni staropolskie [wersja II] na tenor i klawesyn (lub fortepian) (1991)

Translacja na 2 akordeony i organy (1991)

Trzy burleski na kwartet smyczkowy (1993)

Doloroso in memoriam Witold Lutosławski per quartetto d’archi (1994)

Definicje II, 4 pieśni na sopran i fortepian (1994, 2000)

Suita dla Zamku Królewskiego – reminiscencje barokowe na flet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (1996)

Elegia na kwartet smyczkowy (1997)

Divertimento concertante na skrzypce i orkiestrę smyczkową (transkrypcja Tria B-dur Feliksa Janiewicza) (1998)

Późnojesienny labirynt na baryton i fortepian do słów Tomasa Tranströmera (1998)

Tryptyk bizantyjski na tenor, recytatora, chór mieszany oraz instrumenty dęte drewniane i perkusyjne (1999-2000)

Espressivo sempre [wersja II] na klarnet i kwartet smyczkowy (2006)

Jesienna opowieść na kwartet smyczkowy (2007)

Cztery wiersze Julii Hartwig na głos i fortepian (2008)

Tętno kołatka na głos i fortepian do słów Jerzego Ficowskiego (2009)

Funebre na kwartet smyczkowy (2012)

Łódeczka Charona, 5 pieśni na baryton i orkiestrę kameralną do słów Tadeusza Różewicza (2013-2014)

Ultima Volta na orkiestrę (2016-2017)