news

5 października 2016 roku mija 20. rocznica śmierci wybitnej polskiej śpiewaczki i pedagoga Antoniny Kaweckiej (1923 – 1996).

Antonina Kawecka otrzymała wykształcenie w Warszawie, studiując w latach 1941-44 w tajnym Konserwatorium u Stanisława Kazury. Swój głos doskonaliła także pod kierunkiem Adama Didura (1945-46), Stefana Beliny-Skupiewskiego (1946-47) oraz Józefa Wolińskiego (1947-52), stopniowo przekształcając go z mezzosopranowego w sopran.

Na scenie zadebiutowała w 1945 w roli Loli w Rycerskości wieśniaczej Pietra Mascagniego w Operze Śląskiej w Bytomiu, gdzie występowała przez następne dwa lata. W 1947 została zaangażowana do Opery w Poznaniu, gdzie śpiewała do roku 1979. Odniosła wielki sukces jako Halka w operze Moniuszki, w inscenizacji Leona Schillera pod batutą Waleriana Bierdiajewa (premiera 22 stycznia 1950), a jej kreacja Izoldy w Tristanie i Izoldzie – premiera 15 grudnia 1968 – stała się wydarzeniem artystycznym. Występowała w partiach tytułowych w Carmen Georgesa Bizeta, Tosce i Madama Butterfly Pucciniego, Aidzie Verdiego, Katarzynie Izmajłowej Dmitrija Szostakowicza. W jej repertuarze znalazły się arcydzieła europejskiej sztuki operowej w siedmiu językach. Płyta z nagraniem Halki z 1953 doczekała się reedycji w Polsce (Polskie Nagrania) i za granicą (Chant du Monde, Colosseum, Bruno).

Antonina Kawecka z powodzeniem występowała także podczas koncertów wokalno-kameralnych, prezentując wzorcowe interpretacje cykli wokalnych oraz pieśni, m.in. Moniuszki, Fryderyka Chopina, Karola Szymanowskiego, Franza Schuberta, Roberta Schumanna, Claude’a Debussy’ego i Albana Berga. Artystka występowała gościnnie też za granicą (m.in. Czechosłowacja, Węgry, ZSRR, NRD, RFN, Włochy, Bułgaria, Rumunia, Chiny oraz Stany Zjednoczone).

Od 1971 prowadziła klasę śpiewu w Akademii Muzycznej w Poznaniu, od 1993 na stanowisku profesora, i wykształciła kilkudziesięciu dyplomantów. Brała także udział w pracach jury międzynarodowych konkursów wokalnych w Sofii (1984), Antwerpii (1990), Warszawie (im. Stanisława Moniuszki) i Bytomiu (im. Adama Didura).

Zasłużona dla polskiej kultury artystka otrzymała wiele nagród i odznaczeń, w tym Nagrodę Państwową II stopnia (1973), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1976), Nagrody Ministra Kultury i Sztuki (1982, 1989, 1994), Nagrodę Rektora Akademii Muzycznej w Poznaniu (1987, 1990), medal Polonia Mater Nostra Est, przyznany przez Fundację Pamięci Narodu Polskiego (1996).

2nd National Józef Świder Choir Festival "Cantus" will take place on October 8, 2016 at 5.00 pm at the Karol Szymanowski Academy of Music in Katowice.

The event is organized by the Silesian Association of Choirs and Orchestras and is held under the patronage of archbishop Wiktor Skworc, president of Katowice Marcin Krupa, chancellor of the Karol Szymanowski Academy of Music Władysław Szymański and the mayor of Czechowice-Dziedzice Marian Błachut.

Admission free, however booking free tickets is required:

Academy of Music (Katowice, 3 Zacisze St., phone: 32/779 21 00);

Silesian Association of Choirs and Orchestras (Katowice, 12 Francuska St., phone: 32/259 90 39 or 660 416 181).

44 violinists will be in the race for top awards at the 15th International Henryk Wieniawski Violin Competition, which will be held in October 8-23, 2016 in Poznań.

Poland will be represented by 10 violinists, while other entrants come from Japan, Korea, Canada, USA, Ukraine, Israel, Germany, Russia, China, Georgia, France, New Zealand, Kazakhstan and Azerbaijan. This year’s participants have been selected by the chairman of the competition jury, world-famous violinist and conductor Maxim Vengerov, from amongst over 250 applicants representing over 50 countries.

Held for the first time in 1935, the Wieniawski Competition is the world’s oldest violin competition. It is named after Henryk Wieniawski (1835-1880), Polish violinist and composer, who was a child prodigy and entered the Paris Conservatory at the age of 8. He is regarded as one of the greatest violinists after Paganini. His compositional output includes two violin concertos, mazurkas, polonaises, etudes and caprices.

The event opens on October 8 with a concert by Die Deutsche Kammerphilharmonie Bremen under Krzysztof Penderecki with South Korea’s Soyoung Yoon (winner of the 2011 Competition) as the soloist in Beethoven’s Violin Concerto in D major Op. 61.

The Competition is held under the honorary patronage of the President of the Republic of Poland Andrzej Duda.

More information: www.wieniawski-competition.com

Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina zaprasza na koncert „Muzyka sfer – Roman Maciejewski” w ramach wydarzeń kulturalnych organizowanych z okazji jubileuszu 25-lecia Partnerstwa Miast Berlin – Warszawa.

Koncert w wykonaniu studentów warszawskiej uczelni muzycznej oraz Uniwersytetu Sztuk Pięknych w Berlinie (UdK Berlin) odbędzie się w dniu 3 października 2016 roku o godz. 19.00 w sali koncertowej UMFC. Opiekę artystyczną nad koncertem sprawują dr hab. Marcin Zalewski, prof. UMFC, oraz Frank-Immo Zichner, UdK Berlin. W roli narratora wystąpi Olgierd Łukaszewsicz.

W programie koncertu znajdą się takie utwory Romana Maciejewskiego, jak Mazurki nr 1, 3, 5, 6, 7, 10 na fortepian (1928–1990), Nokturn na flet, gitarę i czelestę (1951), Pianoduo concertante na dwa fortepiany (1936), Pieśni Bilitis w wersji na sopran i fortepian (1932), Suita hiszpańska na dwie gitary (1948). Partnerami wydarzenia są: Universität der Künste w Berlinie, Convivium Berlin e. V., Verein für Interkulturelle Begegnungen e. V., Stowarzyszenie Monopol Warszawski.

Tradycją Międzynarodowego Dnia Muzyki, który przypada 1 października, jest ogłaszanie przez Instytut Muzyki i Tańca specjalnego przesłania na ten szczególny dzień. Autorem tegorocznego przesłania jest Wojciech Waglewski.

Nie wierzę w życie pozamuzyczne...

Wczesne dzieciństwo spędziłem w miasteczku otoczonym przez tabory cygańskie od rana do wieczora wypełnione muzyką. W niedzielne poranki budził mnie przemarsz brygady podhalańskiej okraszony dźwiękami krowich dzwonków, a wieczór wypełniały śpiewy górali „niskopiennych” – jak złośliwie nazywano mieszkańców Sądecczyzny. Do tego wszystkiego udawało się czasem usłyszeć śpiewających Łemków. I już wtedy byłem pewien, że człowiek nie stworzył niczego bardziej dojmującego, mocniej motającego dusze i serca, niż muzyka. Już wtedy podejrzewałem, że nie jest nią tylko połączenie melodii, harmonii i rytmu, ale coś znacznie bardziej nieuchwytnego. Coś, co jak później usłyszałem od Hindusów, znajduje się pomiędzy tymi elementami…

Wtedy też zrozumiałem, że muzyka dzieje się tu i teraz, i choćby była bardzo precyzyjnie zapisana i wiernie wykonana, to i tak za każdym razem będzie brzmiała inaczej. Jest w niej bowiem jakaś trudna do zdefiniowania więź łącząca słuchacza z wykonawcą i twórcą...

Zaczęło też do mnie docierać, że nawet muzyka posługująca się słowem może być odbierana całkowicie różnie i budzić skrajnie odmienne emocje. Ta jej ulotność a jednocześnie głębokość doznań, jakie powoduje, wydała mi się być ósmym cudem świata...

I z tą świadomością żyję do dziś – bogatszy z racji wieku o doświadczenie, że im więcej o niej wiem, tym bardziej wymyka się wszelkim próbom definiowania, szufladkowania i porządkowania… I bardziej jestem skłonny uwierzyć w życie pozagrobowe, którego namiastką często muzyka się staje, niż w życie pozamuzyczne...

Wojciech Waglewski