news

Białystok | Jubileusz Pawła Łukaszewskiego

9 lutego 2018 roku Opera i Filharmonia Podlaska zaprasza na wyjątkowy koncert jubileuszowy kompozytora Pawła Łukaszewskiego.

Paweł Łukaszewski obchodzi w tym roku dwa piękne jubileusze: pięćdziesięciolecie urodzin i dwudziestopięciolecie pracy artystycznej. Świętować je będzie w Operze i Filharmonii Podlaskiej. Patronat honorowy nad koncertem objął Jego Ekscelencja Najdostojniejszy Ksiądz Arcybiskup dr Tadeusz Wojda Metropolita Białostocki.

Chór przygotowany przez prof. Violettę Bielecką i Orkiestra Opery i Filharmonii Podlaskiej oraz wspaniali soliści – światowej sławy skrzypek Vadim Brodski i uznana sopranistka Anna Mikołajczyk-Niewidział – wystąpią tego dnia w Koncercie skrzypcowym D-dur Johannesa Brahmsa oraz w dwóch utworach Jubilata: Neopolis Concerto, koncercie na skrzypce i orkiestrę smyczkową, oraz III Symfonii Symphony of Angels na sopran solo, chór mieszany i orkiestrę.

Neopolis Concerto (2017) jest pierwszym koncertem skrzypcowym Pawła Łukaszewskiego, choć nie pierwszym na instrument smyczkowy solo (na baryton, wiolonczelę solo, dzwony i orkiestrę smyczkową napisał Elogium – pomordowanym w Katyniu). III Symfonię Symphony of Angels (2010) zadedykował kompozytor Aniołowi Stróżowi (to my Guardian Angel). Koncert poprowadzi Mirosław Jacek Błaszczyk.

Szczegółowe informacje – na stronie: http://www.oifp.eu/pl

Kraków | Obchody 120. rocznicy urodzin George'a Gershwina

W 2018 roku przypada 120. rocznica urodzin George'a Gershwina. Z tej okazji Filharmonia Krakowska zaprasza na koncerty symfoniczne w piątek 9 lutego o godz. 19.30 i w sobotę 10 lutego o godz. 18.00, podczas których wykonane zostaną dwa dzieła jubilata, a także utwory Witolda Lutosławskiego i Tadeusza Paciorkiewicza.

Gershwin sam nazywał siebie „muzycznym kalejdoskopem Ameryki, w którym mieszają się rasy i narodowości, miesza się blues i wielkomiejskie szaleństwo”. Charyzma Gershwina uczyniła z niego postać na skalę dzisiejszych gwiazd Hollywoodu. Pomimo fascynującego życia, pełnego blichtru i ciekawych szczegółów obyczajowych, najistotniejsza jest twórczość, która cieszyła się szacunkiem zarówno słuchaczy, jak i współczesnych Gershwinowi wybitnych kompozytorów – Maurice’a Ravela, Sergieja Rachmaninowa czy Albana Berga. Ojciec dodekafonii, Arnold Schönberg, prywatnie zaś przyjaciel i partner rozgrywek tenisowych Gershwina, o jego harmonii mówił natomiast, że „to coś absolutnie nowego”. Co zatem z tej nowatorskiej harmonii usłyszymy w Filharmonii Krakowskiej?

Rocznicowe koncerty otworzy przesycona ognistym folklorem Hawany Uwertura kubańska, napisana przez George’a Gershwina w 1932 roku. W dalszej części programu usłyszymy złożoną z subtelnych walców suitę Valses nobles et sentimentales Ravela, Preludia taneczne Witolda Lutosławskiego oraz Divertimento na klarnet i orkiestrę smyczkową Tadeusza Paciorkiewicza. Program zamyka klamrą kolejna Gershwinowska kompozycja – suita instrumentalna Porgy and Bess, napisana w oparciu o muzykę do opery pod tym samym tytułem.

Orkiestrę Filharmonii Krakowskiej poprowadzi maestro Jean-Luc Tingaud, w charakterze solistki wystąpi klarnecistka młodego pokolenia Barbara Borowicz.

Szczegóły – na stronie: http://www.filharmonia.krakow.pl

Warszawa | Promocja „Monodramu” Bogusława Schaeffera

8 lutego 2018 roku o godz. 19.00 w Galerii Kordegarda (Warszawa, Krakowskie Przedmieście 15) odbędzie się spotkanie wokół premiery wydawnictwa Monodram Bogusława Schaeffera (Requiem Records / Narodowe Centrum Kultury, 2017).

Będzie to okazja do dyskusji na temat samego Monodramu Bogusława Schaeffera, twórczości kompozytora, a także jego roli w polskiej kulturze. Utwór powstał jako efekt współpracy scenicznej kompozytora z Józefem Szajną oraz Ireną Jun (jej wspaniała kreacja aktorska stanowi o niepowtarzalności utworu). Monodram stworzony został w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia przy współpracy Bohdana Mazurka. Jest świadectwem kunsztu realizacyjnego i istotnym dziełem polskiej kultury muzycznej XX wieku.

Pół wieku od momentu powstania niezwykły Monodram publikowany jest po raz pierwszy. W bogatej, niecodziennej edycji fonograficznej ukazuje się wraz z nieemitowanymi nigdy wcześniej wariantami utworu, pochodzącymi z pracowni kompozytora, oraz dwiema ilustracjami Schaeffera do spektakli teatralnych z lat 1960-tych.

Wydawnictwo zawiera esej na temat kompozycji, obszerne biogramy Schaeffera i Ireny Jun oraz niepublikowane wcześniej materiały ikonograficzne, w tym fragmenty rękopisu kompozytora.

Wstęp na spotkanie jest wolny.

ZOBACZ: wydarzenie na FB.

Warszawa | „Sinfonia Varsovia Kameralnie”: kwintet dęty

7 lutego 2018 roku o godz. 19.00 w siedzibie Orkiestry Sinfonia Varsovia przy ulicy Grochowskiej 272 będzie miał miejsce drugi koncert z cyklu „Sinfonia Varsovia Kameralnie”.To spotkanie z utworami przeznaczonymi na kwintet instrumentów dętych: muzycy Sinfonii Varsovii wykonają dzieła Tadeusza Szeligowskiego, Andrzeja Panufnika i Wojciecha Kilara.

Bohaterami lutowego koncertu kameralnego będą soliści z grupy instrumentów dętych Sinfonii Varsovii – flecista Andrzej Krzyżanowski, oboista Arkadiusz Krupa, dwóch klarnecistów – Karol Sikora i Piotr Zawadzki, a także Piotr Kamiński na fagocie i Henryk Kowalewicz na waltorni.

Choć wszystkie trzy utwory, składające się na program tego koncertu, powstały w tym samym roku – 1952, każdy z twórców był wówczas na innym etapie swojego życia. Pisząc Kwintet na instrumenty dęte Wojciech Kilar był 20-letnim studentem kompozycji w katowickiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. Młody, pełen energii twórca, brak doświadczenia nadrabiał znakomitym opanowaniem rzemiosła i ogromnym talentem do twórczego przetwarzania różnych muzycznych inspiracji.

Andrzej Panufnik, komponując w wieku 38 lat Quintetto Accademico powoli orientował się, że w Polsce nie ma dla niego przyszłości, a jego rosnące uznanie za granicą skłaniało go coraz bardziej do emigracji. Utwór ten był ostatnim, który stworzył przed opuszczeniem kraju. Słychać w nim tematy z dawnej muzyki polskiej, a uproszczona faktura i harmonia, w połączeniu z tytułem, pozwalają postrzegać ten utwór jako rodzaj ćwiczenia, czy raczej podsumowania przed rozpoczęciem nowego rozdziału w życiu artystycznym i osobistym.

Tadeusz Szeligowski zaś, w wieku 56 lat, reprezentował zupełnie inny światopogląd. Po studiach w Paryżu, gdzie miał okazję spotkać najwybitniejszych twórców tamtego czasu (m.in. Prokofiewa), zdecydował się wrócić do Polski, a w swojej muzyce opowiedział się po stronie tradycji. W Kwintecie na instrumenty dęte słychać wprawną rękę doświadczonego kompozytora, który wyżej niż eksperymenty ceni klasyczne zasady i wzorce.

Zestawienie powyższych utworów w ramach jednego koncertu pokazuje, jak różne pomysły i spojrzenia na świat mieli twórcy, komponujący dokładnie w tym samym czasie. Był to okres, gdy w Finlandii żył jeszcze Jean Sibelius, twórca związany silnie z tradycją XIX wieku, z drugiej strony, dla wielu z nas są to już czasy jak najbardziej współczesne. Ciekawe, czy po 60 latach muzyka z połowy ubiegłego wieku dalej będzie aktualna, czy może zabrzmi już jako świadectwo minionej epoki.

Wstęp na wszystkie koncerty cyklu „Sinfonia Varsovia Kameralnie” jest bezpłatny.

Patronem medialnym cyklu jest Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

POBIERZ: program cyklu koncertów.

Dodatkowe informacje – na stronie: http://www.sinfoniavarsovia.org/pl/

Warszawa | Wieczór ruchu i dźwięku w trzech odsłonach: Omega, Alfa i Chemia miłości

Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie zaprasza 5 lutego 2018 roku o godz. 19.00 na Koncert Specjalności Choreografia i Teoria Tańca w ramach jubileuszu 90-lecia istnienia Wydziału Dyrygentury Chóralnej, Edukacji Muzycznej, Muzyki Kościelnej, Rytmiki i Tańca UMFC pt. „Interaktywnie 3. Wieczór ruchu i dźwięku w trzech odsłonach: Omega, Alfa i Chemia miłości”.

Ten kolejny wieczór performatywny wyreżyserowany przez prof. Ewę Wycichowską jest wynikiem działań międzywydziałowych, skupionych wokół idei „Laboratorium Sztuk Granicznych”, a tym razem dotyczący problematyki podziałów międzyludzkich i konieczności ich zacierania dla dobra ludzkości i pokoju. Nadrzędne inspiracje ukazane są w trzech spektaklach taneczno-muzycznych dopełnionych o media elektroniczne i wizualne. Wśród twórców koncepcji ruchu są N.Mazur, E.Wycichowska, A.Dziurosz, natomiast muzykę przygotowali: E.Morent, L.Nick, K.Knittel, M.Majcher, A.Nawrocka i J.Sokołowski. Warstwę wizualizacji stworzył A.Wojciechowski.

Wykonawcami będą studenci specjalności Choreografia i Teoria Tańca UMFC, zespół Chopin University Dance Company, Małgorzata Kubala (sopran) oraz zaproszeni muzyczni i taneczni goście, m. in. Nadezhda Mazur z zespołem.

Obowiązują bezpłatne karty wstępu, które można pobrać najwcześniej na tydzień przed koncertem. Ich dystrybucja odbywa się w holu głównym uczelni od poniedziałku do piątku w godz. 12.00–19.00.

Patronat medialny nad wydarzeniem objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

Balet „Dama kameliowa” z moskiewskiego Teatru Bolszoj w kinach 4 lutego

Tragiczna miłość paryskiej kurtyzany w baletowej odsłonie w wykonaniu gwiazd moskiewskiego Teatru Bolszoj. Dama kameliowa w kinach już 4 lutego 2018 roku. Dla polskich widzów, oprócz pełnej emocji tanecznej opowieści w wykonaniu najlepszych tancerzy świata, magnesem może być zaskakująco wykorzystana muzyka Fryderyka Chopina. W Kinie Praha transmisja Live HD spektaklu odbędzie się o godz. 16.00.

Historia kurtyzany Marii Duplessis, spisana w powieści Dama kameliowa przez Aleksandra Dumasa syna, stała się kanwą dla licznych dzieł: dramatu, opery Verdiego La traviata, niezliczonych filmów i baletu Johna Neumeiera – jednego z największych choreografów XX wieku. Młody arystokrata Armand zakochuje się w kurtyzanie Małgorzacie, kobieta także odnajduje w tym romansie prawdziwą miłość. Niestety wie, że jest śmiertelnie chora. Neumeier, chcąc przenieść powieść Dumasa na scenę baletową, początkowo brał pod uwagę muzykę operową Giuseppe Verdiego, zastanawiał się też nad kompozycją Henry’ego Saugueta. Ostatecznie za namową dyrygenta Gerharda Marksona wykorzystał utwory Fryderyka Chopina, ponieważ uznał, że najlepiej oddają charakter opowieści, jej subtelność i tragizm jednocześnie.

W przeciwieństwie do Verdiego, Neumeier powraca do źródła – do powieści i sztuki teatralnej Aleksandra Dumasa syna, bardziej skomplikowanych w warstwie dramaturgicznej niż operowe libretto. Choreograf zastosował dwa interesujące, a nie często spotykane w baletach, zabiegi. Całą historię traktuje jako retrospekcję wydarzeń „opowiadaną” przez wspomnienia Armanda, który zwierza się ojcu po śmierci ukochanej, oraz za pomocą wspomnień samej Małgorzaty, zapisanych w pamiętniku. Drugim zabiegiem, bardzo wzbogacającym wizualną stronę spektaklu, jest wprowadzenie scen „teatru w teatrze”. Bohaterowie baletu są pokazani podczas wizyty w teatrze na przedstawieniu… baletowym – oglądają taneczne widowisko Manon Lescaut.

Premiera baletu na historycznej scenie Teatru Bolszoj odbyła się w 2014 roku. Na wykonawczynię roli Małgorzaty John Neumeier wybrał Swietłanę Zacharową. Przed premierą mówił: „Zobaczyłem ją nagle w roli Małgorzaty Gautier. Przez dłuższy czas pracowaliśmy nad tą rolą, i to nie tylko w Moskwie, Swietłana odwiedzała mnie też w Hamburgu. Jestem zaskoczony tym, jak swobodnie potrafi wyrażać w tej roli własne emocje”. Sama Swietłana Zacharowa była pod wielkim wrażeniem pracy z choreografem i roli, którą jej powierzył: „John Neumeier tworzy szczególną wizję. (…) Wszystko jest przemyślane w najdrobniejszych nawet szczegółach: każde spojrzenie, każdy ruch głowy, każdy gest są jak najbardziej znaczące”. W kinowej retransmisji zobaczymy właśnie ją oraz, tańczącego gościnnie na scenie Bolszoj, Edwina Rewazowa, solistę Baletu Hamburskiego.

Patronat medialny nad cyklem transmisji objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

Lista kin, terminy pokazów oraz obsada – tutaj. Dodatkowe informacje – na stronie: http://www.kinopraha.pl

XIII Międzynarodowe Forum Pianistyczne „Bieszczady bez granic”

XIII edycji Międzynarodowego Forum Pianistycznego, odbywającej się w Sanoku od 4 do 9 lutego 2018 roku, będzie towarzyszyć seria nadzwyczajnych koncertów.

Dotarcie do mniejszych miejscowości z „żywą” muzyką orkiestrową i solową to wydarzenie zasługujące na szczególną uwagę i bardzo potrzebne w rozwoju kultury na terenie EuroKarpat. Co roku podczas Forum prezentowany jest dorobek polskich kompozytorów. Tematem przewodnim XIII MFP będzie „Młoda Polska”.

W zbliżającym się wydarzeniu weźmie udział wielu wybitnych artystów, którzy podczas codziennych koncertów w Sanockim Domu Kultury zapewne dostarczą publiczności wiele niezapomnianych wrażeń muzycznych. Wśród nich: Gary Guthman Jazz Show i Sasha Strunin– światowe gwiazdy Jazzu, Rodzina Osokinów – Sergiej, Andrej i Grigorij Osokins, laureaci największych konkursów świata, Kevin Kenner – laureat II nagrody XII Konkursu Chopinowskiego w Warszawie, Lidia Grychtołówna –w historycznym jubileuszowym koncercie 90-lecia oraz Lwowska Narodowa Orkiestra Kameralna „Akademia” pod dyr. Igora Pylatyuka w finałowym koncercie fortepianowym zatytułowanym „Polska Niepodległa”.

Wszystkie koncerty odbędą się na scenie Sanockiego Domu Kultury, a samo Forum będzie wspaniałą okazją dla młodych muzyków na spotkania z wybitnymi artystami i pedagogami z całego świata, pod których okiem będą mogli zdobywać cenną wiedzę i doświadczenie. Uczestnicy wezmą udział w lekcjach indywidualnych i pokazowych z Mistrzami; kursach tematycznych; praktykach koncertowych – cała seria wieczorów recitalowo-symfonicznych; wykładach i seminariach oraz w konkursie o 3 prestiżowe nagrody - „Złoty Parnas 2018” .

Patronat medialny nad wydarzeniem objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

Szczegółowy program Forum – na stronie: http://forum.interpiano.pl

Katowice | „Polska muzyka za mało znana” – nowy cykl w NOSPR

4 lutego 2018 roku o godz. 18.00 w siedzibie NOSPR rozpocznie się nowy cykl koncertowy „Polska muzyka za mało znana”, który będzie okazją do wysłuchania rzadko wykonywanych kompozycji polskich twórców.

Podczas inauguracji cyklu utwory Aleksandra Tansmana, Szymona Laksa i Mieczysława Weinberga w ramach serii „Recitale Mistrzowskie” wykonają: litewski wirtuoz wiolonczeli David Geringas i światowej klasy polski pianista Ignacy Lisiecki.

Aleksander Tansman, urodzony w Łodzi w rodzinie żydowskiej, był ważną postacią europejskiego neoklasycyzmu. Po I wojnie światowej osiadły w Paryżu, obieżyświat, przyjaźnił się z całą śmietanką artystyczną Francji i Ameryki, m.in. z Ravelem, Strawińskim, Gershwinem i Chaplinem. Cieszył się też powodzeniem u najwybitniejszych wykonawców. W Polsce mało się nim interesowano, więc w 1938, nieco demonstracyjnie, przyjął obywatelstwo francuskie. Renesans jego muzyki nad Wisłą, zwiastowany ciepłym przyjęciem Tansmana w czasie jego wizyty w roku 1967, rozpoczął się dopiero po przełomie politycznym roku 1989. Fantazja na wiolonczelę (1936) dedykowana została Grigorijowi Piatigorskiemu, II Sonata wiolonczelowa (1930) – Maurice’owi Maréchalowi.

Linia życia Szymona Laksa przebiegała początkowo podobnie jak u Tansmana. Urodzony w rodzinie warszawskich Żydów, po studiach w naszej stolicy (oprócz kompozycji zgłębiał tajniki matematyki i filozofii) wyjechał do Paryża (1927), gdzie działał w Stowarzyszeniu Młodych Muzyków Polaków. Jak Tansman, łączył elementy neoklasyczne z estetyką Grupy Sześciu, chwytającą puls czasu, bijący w muzyce kawiarń i w jazzowym rozkołysaniu. Podczas wojny – inaczej niż Tansmam, który wyemigrował do Ameryki – zdecydował się, niestety, pozostać we Francji. Został aresztowany i wywieziony do Auschwitz (był tam wpierw skrzypkiem, potem dyrygentem obozowej orkiestry), następnie do Sachsenhausen i Dachau. Doświadczenia te opisał w książce Gry oświęcimskie (1979). Po wojnie wrócił do Paryża. Komponował coraz mniej. Po roku 1971 zajął się już wyłącznie działalnością pisarską, translatorską i publicystyczną. Sonata wiolonczelowa (1932), także dedykowana Maréchalowi, należy do najwybitniejszych kompozycji Laksa i świadczy o jego wysokiej pozycji w międzywojennym Paryżu.

Mieczysław Weinberg, kompozytor polski o korzeniach żydowskich, urodził się w Warszawie, w której studiował kompozycję i fortepian, i z której uciekł we wrześniu 1939: wpierw do Mińska, potem do Taszkientu. Stamtąd, twórca zupełnie nieznany, wysłał partyturę swej I Symfonii Dymitrowi Szostakowiczowi, który uznał ją za dzieło wybitne i sprawił, że Weinberg przeniósł się do Moskwy, gdzie spędził resztę życia. Jego II Sonata wiolonczelowa op. 63 (1959) napisana została dla Mścisława Roztropowicza.

Informacja o biletach – na stronie: http://www.nospr.org.pl

Poznań | Premiera spektaklu „Polka" w Polskim Teatrze Tańca

3 lutego o godz. 20.00 w Sali Wielkiej CK Zamek (Poznań, ul. Kozia 4) odbędzie się pierwsza w Roku Bogów 2018 premiera Polskiego Teatru Tańca – spektakl Polka w reżyserii Igora Gorzkowskiego z muzyką Zbigniewa Kozuba.

„A siódmego dnia Pan Nasz, stworzyciel wszystkiego, strudzony swoim dziełem wypoczywał. I zdarzyło się, że Pan Nasz przysnął i kiedy spał, melodia mu wpadła przez ucho do głowy i wyjść nie chciała, póki Pan Nasz jej nie nazwie. I rzekł Pan – będzie Polka. I była” (fragment tekstu Polki – I. Gorzkowski).

Polka to szybki taniec. Polka to forma muzyczna, w metrum parzystym. Polka to kobieta. „Polka” to kolaż, którego strukturę fabularną wyznacza oś życia kobiety od narodzin do śmierci. 7 kobiet, 7 grzechów głównych, 7 dni tygodnia. Jaka jest Polka? Co robi? Czego nie robi? O czym marzy? O co się modli? Do kogo lub do czego? Czy jest namiętna? Na co czeka?

Premiera „Polki” wpisuje się w program Roku Bogów 2018 w Polskim Teatrze Tańca. Jego idea zogniskowana jest wokół postaci oraz symboliki, w których boskość zjawisk i figur rozumiana jest jako uzus lub aklamacja, uznanie społeczne lub samouznanie. Rok Bogów jest częścią programu działalności Polskiego Teatru Tańca na lata 2016-2020, oddającego hasło „Polski/wielko-polski”, który ma zadanie gloryfikować polską sztukę.

Informacja o biletach – na stronie: http://www.ptt-poznan.pl