Moritz Brosig (1815-1887) był organistą, kompozytorem i teoretykiem muzyki. Urodził się w miejscowości Lisie Kąty, w powiecie nyskim. Grę organową studiował u Franza Wolfa. Był organistą w kościele św. Wojciecha we Wrocławiu, a następnie we wrocławskiej katedrze. Był także dyrygentem chóru (od 1843 roku), kapelmistrzem katedralnym (od 1854 roku) i dyrektorem muzycznym (od 1864 roku). Związał się z Uniwersytetem Wrocławskim, gdzie sprawował funkcję nauczyciela akademickiego, a od 1881 r. profesora Akademisches Instytut fur Kirchenmusik. Jego twórczość kompozytorska obejmuje prawie 140 utworów organowych. Komponował msze, graduały, motety, nieszpory, pieśni oraz utwory kameralne. Jest autorem kilku podręczników m.in.: Harmonielehre (1874) oraz rozprawy dotyczącej dawnych mistrzów muzyki kościelnej Uber die alten Kirchenkompositionen und ihre Wiedereinfuhrung (O starych kompozycjach kościelnych i ich ponownym wprowadzeniu) z 1880 roku. Moritz Brosig był również członkiem Akademii św. Cecylii w Rzymie.
Back
|
