Polmic - FB

concerts

2004 2005 2006 2007 2008
I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII

Jana Kmiťová Urodzona w 1976 roku w Preszowie, studiowała grę na fortepianie i kompozycję w Konserwatorium w Koszycach. Studia kompozycji kontynuowała w Wyższej Szkole Muzycznej w Bratysławie oraz na Universität für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu. Uczestniczyła w kursach kompozytorskich Briana Ferneyhougha, Beata Furrera i Michaela Jarrella. W 2003 roku została zaproszona przez Toshio Hosokawę na festiwal w Takefu w Japonii, gdzie zdobyła nagrodę w postaci zamówienia dla Arditti Quartet. Współpracowała z Klanforum Wien, NEM, Ensemble Ictus i Trio Accanto. Jej utwory wykonywane były na festiwalach muzyki współczesnej w Polsce, Kanadzie, Niemczech, Szwajcarii, Japonii, Czechach i na Słowacji.
Rana, utwór napisany podczas letnich kursów kompozycji w Lugano, jako bezpośrednia reakcja na mój pierwszy pobyt w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück. Wyjście z szoku, jakiego wówczas doznałam, widziałam tylko w skomponowaniu utworu. Prawykonanie Rany odbyło się w Lugano, grał Ensemble Ticino pod dyrekcją Giorgia Bernasconiego.
Jana Kmiťová


Lucia Papanetzová
Urodzona w 1978 roku w Lučenecu. Odbyła studia w dziedzinie muzyki kościelnej (gra na organach i dyrygowanie chóralne) w Konserwatorium w Banskiej Bystrzycy, gdzie zetknęła się z kompozycją na zajęciach u kompozytora i pianisty z Petersburga, Jewgienija Irszaja. Studia kompozytorskie podjęła w Wyższej Szkole Muzycznej w Bratysławie u Vladimira Bokesa. Ukńczyła je ze stopniem doktora w 2003 roku. Jest założycielką i organizatorką Studenckiego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Orfeusz” oraz współzałożycielką Stowarzyszenia Młodych Kompopzytorów „Soozvuk”. Jej utwory były wykonywane na takich festiwalach, jak Nowa Muzyka Słowacka, Orfeusz, Melos-Ethos, Studio N Praha i Sanktpetersburska Wiosna Muzyczna.
Záhir, z arabskiego widoczny, obecny, przykuwający uwagę, pojęcie opisane przez Jorge Luisa Borgesa, pochodzi z tradycji islamskiej i jest datowane na XVIII wiek. Jeżeli spotkamy Zahira (może to być przedmiot lub osoba) na naszej drodze, zacznie on zajmować nasz umysł, aż opanuje go w pełni. Wówczas nie będziemy w stanie myśleć o niczym innym. Uznaje się to za oznakę świętości bądź szaleństwa. Dla mnie takim Zahirem jest muzyka, którą piszę.
Lucia Papanetzová


Ladislav Kupkovič
Urodzony w 1936 roku w Bratysławie. Studiował grę na skrzypcach w Konserwatorium i w Wyższej Szkole Muzycznej w Bratysławie u Mikulaša Jelínka. Był członkiem tria smyczkowego KAF z Jánem Albrechtem i Miroslavem Filipem oraz orkiestry „Lúčnica”. W latach 1959-60 był dyrygentem węgierskiego zespołu muzyki ludowej „Młode serca”. W latach 1960-61 studiował dyrygenturę u Ľudovíta Rajtera w Wyższej Szkole Muzycznej w Bratysławie. Grał w Orkiestrze Filharmonii Słowackiej. Podczas odbywania służby wojskowej był koncertmistrzem Wojskowego Zespołu Artystycznego w Bratysławie. Założył i w latach 1063-71 prowadził zespół muzyki współczesnej„Hudba dneška”. Od roku 1965 pracuje jako niezależny kompozytor. W latach 1969-70 był stypendystą DAAD w Berlinie, potem przebywał w Kolonii. W latach 1973-70 był profesorem nadzwyczajnym, a od roku 1976 profesorem zwyczajnym muzyki nowej, teorii i kompozycji w Hochschule für Musik und Theater w Hanowerze. Zdobył I nagrodę na konkursie kompozytorskim podczas Kirchenmusikwoche w Neuss za utwór Missa Papae… oraz nagrodę specjalną na konkursie kompozytorskim zorganizowanym w ramach Roku Muzyki Słowackiej. Od 1981 roku jest członkiem Freie Akademie der Künste w Hamburgu.
Szkic na rożek angielski, klarnet basowy, róg, trąbkę i kotły powstał w 1962 roku. Prawykonania dokonał zespół „Hudba dneška” po założeniu w 1964 roku i w tym samym czasie ukazało się nagranie wydane przez firmę Supraphom.. Utwór jest krótki, ale składa się z trzech części. Na otwierającą Szkic fanfarę instrumentów dętych odpowiadają kotły coraz bardziej skoncentrowaną strukturą serialną, która przechodzi w części drugiej w stojący akord instrumentów dętych, przerywany wejściami kotłów. W części trzeciej struktury dźwiekowe instrumentów dętych komentowane są przez kotły, pojawia się też reminiscencja akordu z części drugiej, na koniec wybrzmiewa dźwięk kotłów. Kompozycję Ladislava Kupkoviča wysoko ocenił znany dyrygent i propagator nowej muzyki Hermann Scherchen.

Marián Lejava
Urodzony w 1976 roku w Bratysławie, studiował kompozycję u Petera Martinčeka i dyrygowanie u Juraja Karaby w Konserwatorium w Bratysławie. W 1993 roku zdobył I nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Alexandra Moyzesa za I Kwartet smyczkowy. Studia kompozytorskie kontynuował u Vladimira Bokesa, dyrygenckie zaś u Bystríka Režuchy i Róberta Stankovský’ego w Wyższej Szkole Muzycznej w Bratysławie. W roku 1998 uczestniczył w kursach kompozytorskich Ericha Urbannera w Reichenau, gdzie zdobył II nagrodę oraz Nagrodę Miasta Reichenau za utwór Sonata-variations na klarnet i fortepian. Wziął udział również w warsztatch kompozytorskich EDDC School w Arnhem i w kursach kompozyroskich CASMI 2001 w Pradze. Otrzymał honorowe wyróżnienie na Third Ladislav Kubik International Prize in Composition Uniwersytetu Stanowego Florydy za Chant d’Amour, I nagrodę na konkursie kompozytorskim Orfeusz 2001 „Hommage à Arnold Schönberg” za Trio smyczkowe oraz Nagrodę SOZA za najczęściej nadawaną kompozycję młodego kompozytora (Seven Bagatelles). W latach 2003-05 był asystentem Zsolta Nagy’ego na Ostrawskich Dniach Nowej Muzyki. Jest dyrygentem VENI Ensemble, Melos-Ethos Ensemble i jednym z założycieli Stowarzyszenia Młodych Kompozytorów SOOZVUK.
Flat Lands and Plains jest zrewidowaną wersją utworu z 2003 roku – pierwszej części kwintetu napisanego dla Opera Aperta Ensemble. Przez dwa lata „badałem” tę kompozycję i mając na uwadze słowa Juraja Beneša po prawykonaniu jesienią 2003 roku uświadomiłem sobie, że mam inne możliwości rozwoju. I tak wypracowałem satysfakcjonującą fomułę Nachtmusik. Teraz pracuję nad koncepcją Mobilie, która wkrótce – mam nadzieję – także przyniesie pożądane rezultaty.
Utwór Flat Lands and Plains jest o kraju (w znaczeniu krainy, w żadnym razie nie państwa!), w którym żyję prawie dziesięć lat.
Ta piękna, bezkresna nieskończoność: niebo – horyzont – pola…
To nie jest zwykła kompozycja. To jest czas na medytację i odpowczynek. Aplauz należy się wykonawcom.
Marián Lejava




Melos Ethos Ensemble
Powstał jesienią 2005 roku. Nazwa zespołu wiąże się z najważniejszym festiwalem muzyki współczesnej na Słowacji – „Melos Ethos”. Melos Ethos Ensemble ma przypominać ideę festiwalu pomiędzy jego kolejnymi edycjami, wykonując muzykę kompozytorów słowackich i zagranicznych. Skład instrumentów zespołu obejmuje kwintet smyczkowy, kwintet instrumentów dętych drewnianych, trąbkę, puzon, saksofon, akordeon, fortepian i perkusję, co umożliwia uzyskanie różnorodnych obsad – od solowej do orkiestry kameralnej. W zespole występują najwybitniejsi mlodzi muzycy słowaccy. Głównym dyrygentem zespołu jest Marián Lejava.

Materiały: Hudobné Centrum z Bratysławy, członek International Association of Music Information Centres

Back