Symfonia Rachmaninowa zarówno formalnie, jak i swoim charakterem nawiązuje do trzech ostatnich symfonii Czajkowskiego, szczególnie Piątej, również napisanej w tonacji e-moll. Uwagę słuchacza przykuwa w niej przede wszystkim bogactwo pomysłów melodycznych, cała Symfonia ma charakter liryczno - pastoralny, mimo monumentalności formy i intensywności efektów brzmieniowych. Poszczególne części dzieła powiązane są wspólnymi intonacjami, przypominającymi motywy ludowe.
Symfonia psalmów Strawińskiego pochodzi z tzw. religijnego okresu twórczości, który zaowocował ponadto powstaniem Mszy, kantaty Babel i trzech utworów na chór a capella. Kompozytor, który jeszcze przed ukończeniem gimnazjum oddalił się od kościoła prawosławnego, pod koniec lat 20-tych zaczął się zwracać do swych religijnych korzeni. Symfonia psalmów powstała w 1930 roku z inicjatywy Sergiusza Kusewickiego jako utwór na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną o specyficznym składzie - z dodanymi dwoma fortepianami oraz smyczkami ograniczonymi do grupy wiolonczel i kontrabasów. Jest to dzieło o wyjątkowej przejmującej ekspresji, "...muzyka, zanim przybierze w finale ton hymnicznej odświętności, staje się dramatyczną inwokacją, żarliwą modlitwą, bolesnym pytaniem..." (cyt. R. Vlad - Strawiński)
Back
|
