15 lipca 2020 roku w Lubartowie zmarł ks. prof. Ireneusz Pawlak, związany z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, muzykolog, kompozytor, pedagog, znawca chorału gregoriańskiego. W latach 1989-2017 był wiceprezesem Lubelskiego Oddziału Związku Kompozytorów Polskich.
Ks. prof. Ireneusz Pawlak urodził się 22 marca 1935 we Wrześni. W latach 1954-60 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie. W 1960 roku przyjął święcenia kapłańskie. W tym samym roku rozpoczął studia w Instytucie Muzykologii Kościelnej KUL w Lublinie, które ukończył w 1964 roku pracą magisterską Analiza paliograficzno-muzyczna graduału klarysek gnieźnieńskich 1418 napisaną pod kierunkiem ks. prof. Hieronima Feichta oraz licencjatem z teologii.
Po studiach, w 1965 roku objął kierownictwo Chóru Katedralnego przy Bazylice Prymasowskiej w Gnieźnie. Prowadził także wykłady w seminarium duchownym z zakresu śpiewu kościelnego. Od 1970 do 2008 roku związany był na stałe z Instytutem Muzykologii Kościelnej KUL. W 1976 roku uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych, przedstawiając pracę Śpiewy „Alleluja” w graduale Macieja Drzewickiego z 1536 r. przygotowaną pod kierunkiem ks. prof. Karola Mrowca. Habilitował się w 1989 rozprawą Graduały piotrkowskie jako przekaz chorału gregoriańskiego w Polsce po Soborze Trydenckim. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 2001 roku na podstawie rozprawy Muzyka liturgiczna po Soborze Watykańskim II w świetle dokumentów Kościoła. W 2002 roku nadano mu tytuł profesora zwyczajnego.
W 1974 roku założył zespół „Schola Gregoriana KUL”, którym kierował do 2002 roku. Pełnił w latach 1989-1991 i 2003-2005 funkcję dyrektora Instytutu Muzykologii KUL, w latach 1995-2002 kierownika Katedry Chorału Gregoriańskiego KUL. Od 1990 roku kierował Katedrą Monodii Liturgicznej. Należał do renomowanych stowarzyszeń i gremiów naukowych, m.in. w latach 1970-1995 był członkiem Podkomisji Episkopatu Polski ds. Muzyki Kościelnej, od roku 1988 do 1991 wiceprezesem Związku Kompozytorów Polskich – Sekcji Muzykologów, w latach 1989-2017 wiceprezesem Lubelskiego Oddziału Związku Kompozytorów Polskich, w latach 2000-2007 prezesem Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych, a w latach 2003-2006 członkiem Komitetu Nauk Teologicznych PAN. Zainicjował powstanie rocznika Annales Lublinenses pro Musica Sacra (2010). Od 2001 roku pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych. Od 1977 roku był członkiem-współpracownikiem, a od 1995 członkiem-korespondentem Towarzystwa Naukowego KUL, członkiem Consociatio Internationalis Musicae Sacrae (od 2001) oraz Komitetu Nauk Teologicznych PAN (od 2003).
W 2003 roku otrzymał nagrodę Prymasa Polski „Srebrna piszczałka” za osiągnięcia w rozwoju muzyki kościelnej w Polsce a w roku 2014 honorowe odznaczenie Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych „Per musicam ad fidem”.
Specjalizował się w historii chorału gregoriańskiego w Polsce. W pracy badawczej zajął się chorałem gregoriańskim w Polsce po Soborze Trydenckim oraz współczesną monodią liturgiczną. Był autorem ponad 300 publikacji naukowych i popularnonaukowych. Jako kompozytor był twórcą ok. 100 pieśni kościelnych, nieszporów, hymnów, psalmów oraz 3 mszy liturgicznych w języku polskim.
Msza św. żałobna pod przewodnictwem bp. Mieczysława Cisło sprawowana była 17 lipca 2020 roku w Kościele Akademickim KUL. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 18 lipca we Wrześni w farze pw. Wniebowzięcia NMP i św. Stanisława BM.
Cześć Jego pamięci!
(oprac. zkpl)