EMI

AKORDEONUS, Instytut Adama Mickiewicza oraz Warner Classics prezentują najnowszy album zespołu Motion Trio (Janusz Wojtarowicz, Paweł Baranek, Marcin Gałażyn) - Polonium.

Na płycie słyszymy także Leszka Możdżera, który jest gościem specjalnym zespołu. Płyta, której premiera miała miejsce 19 listopada 2013 roku, zawiera muzykę kompozytorów polskich XX/XXI wieku: Witolda Lutosławskiego, Krzysztofa Pendereckiego, Wojciecha Kilara, Henryka Mikołaja Góreckiego oraz Marty Ptaszyńskiej (utwór napisany dla Motion Trio). Aranżacji na trio akordeonowe dokonał Janusz Wojtarowicz. Album został nagrany w Wojkowice MAQ Records Studio, w marcu i kwietniu 2013 roku.

Niezwykła płyta, którą Janusz Wawrowski rozpoczyna swoją współpracę z EMI nosi tytuł symbolizujący wszystko to, co tajemnicze i piękne. Aurora, rzymska boginii Jutrzenki, wprowadza nas w oszałamiający świat pełen niezliczonych barw, świeżości i ożywiającej energii. Premiera płyta miała miejsce 9 kwietnia 2013 roku.

Muzyka, którą wykonują Janusz Wawrowski i towarzyszący mu argentyński pianista – Jose Gallardo, mieni się różnorodnością. Brzmienie albumu nawiązuje do znanych nam z malarstwa tendencji impresjonistycznych oraz do modernizmu. Pełne ekspresji, inspirowane mitologią i magią Mity Karola Szymanowskiego to jeden z najpiękniejszych utworów na skrzypce i fortepian. Poruszający wyobraźnię i skłaniający do refleksji nad istotą piękna. W kolejnych jego fragmentach odkrywamy tajemnice pożądania (Źródło Aretuzy), samouwielbienia (Narcyz), a nawet lęku przed brzydotą i odrzuceniem (Driady i Pan). Zanurzona w magicznej symbolice i mitologicznej atmosferze jest także sonata skrzypcowa Eugène Ysaÿe’a, której płyta zawdziecza swój tytuł. Aurora to fajerwerk wirtuozerii, wymagający od skrzypka niesamowitej techniki, a także wyjątkowej muzykalności. Z tego powodu nagrywana jest i wykonywana nadzwyczaj rzadko. Wyzwanie Jutrzenki jest jednak kuszące, a w wykonaniu Janusza Wawrowskiego trudno oprzeć się jej przemożnemu urokowi. Zapierająca dech w piersiach sonata Maurice'a Ravela zaskakuje Bluesem i energetyzującą Perpetuum Mobile, a Subito Witolda Lutosławskiego ukazuje gwałtowność i dynamikę współczesnego świata.

Wawrowski Aurorą przełamuje stereotyp myślenia o muzyce poważnej. Repertuar zawarty na płycie jest inspirującym przeżyciem, wciągając słuchacza w sen, z którego nie chcemy się obudzić.

Patronat medialny nad płytą objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej.

Nakładem wydawnictwa EMI 5 marca 2013 roku ukazała się pierwsza solowa płyta pianisty Tadeusza Domanowskiego. Swoim premierowym albumem polski artysta oddaje hołd Vladimirowi Horowitzowi.

Historia płyty sięga wielu lat wstecz, kiedy 9-letni Tadeusz Domanowski otrzymał w prezencie dziecięcy keybord. Nikt nie spodziewał się wtedy, że chłopiec zostanie profesjonalnym muzykiem. Lecz gdy marzenia o pianistyce przybrały realną postać, na scenę wkroczyła charyzmatyczna osobowość Vladimira Horowitza. - Recital Horowitza z Moskwy, to była jedna z pierwszych płyt, jakie kupiłem jako dziecko, zupełnie nieświadomie – podkreśla Domanowski – ale zakochałem się w tej muzyce i w jego wykonaniu. Oszałamiała mnie technika Horowitza, a także jego niepowtarzalny dźwięk i sposób kształtowania utworu.

Album prezentuje nie tylko sylwetkę Vladimira Horowitza, ale także historię rozwoju kunsztu klawiatury na przestrzeni wieków. Program zawiera kompozycje Horowitza oraz opracowane przez niego transkrypcje fortepianowe orkiestrowch dzieł, a także utwory Prokofiewa, Schumanna, a nawet Scarlattiego, które Horowitz wykonywał z niezapomnianym urokiem i swobodą. Sonaty Scarlattiego były w czasach tego kompozytora „kamieniem milowym” w rozwoju techniki klawiszowej. Toccata Schumanna do dziś pozostaje jednym z najtrudniejszych utworów fortepianowych. Natomiast dzieła takie, jak Sonet Petrarki lub Dolina Obermanna ukazują inny jeszcze wymiar wirtuozerii, w którym technika jest podporządkowana muzyce i stronie emocjonalnej. Na płycie nie mogło zabraknąć oczywiście kompozycji Sergiusza Prokofiewa, którego wkład w rozwój pianistyki w XX wieku jest niezaprzeczalny. Horowitz dokonał także amerykańskich prawykonań m.in. Sonat fortepianowych nr 6, 7 i 8 (Sonat „wojennych”) tego kompozytora. W dwóch utworach Prokofiewa zawartych w albumie, mamy również do czynienia z rozwiązaniami technicznymi, które wcześniej nie występowały w literaturze fortepianowej, takich jak: nowe układy akordowe, czy specyficzne, polifoniczne prowadzenie głosów.

Sztuka i Muzyka Poważna wielokrotnie wchodziły w rożnorodne, synkretyczne mariaże. Tym razem barwne inspiracje audiowizualne proponują EMI Music Poland i Muzeum Narodowe w Warszawie prezentując Kolekcję Muzeum Narodowego, czyli serię intrygujących płyt z muzyką klasyczną, która koresponduje z obrazami pochodzącymi ze zbiorow Muzeum Narodowego w Warszawie.

W XX i XXI wieku prestiż związany z kulturą wysoką stał się nie tylko dobrem luksusowym, zaczął także powoli odchodzić w niszę, do której dostęp mają wyłącznie nieliczni. Kolekcja Muzeum Narodowego to nowatorska próba wyjścia naprzeciw tym wszystkim, którzy kochają sztukę w jej najlepszym wydaniu, a jednocześnie z wielu względów nie zawsze mają możliwość, aby być z nią blisko. Prezentuje arcydzieła muzyki poważnej w mistrzowskich nagraniach legendarnych artystow EMI Classics. Każda płyta z serii prezentuje także jeden obraz, wybrany ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie. Atrakcyjna oprawa wizualna, starannie dobrane znakomite nagrania oraz ciekawe informacje zawarte w albumach stanowią inspirację i przewodnik po świecie najwybitniejszych artystów.

Pierwsze płyty w serii Kolekcja Muzeum Narodowego obejmą następujące tytuły: Muzyka Dawna, Szymanowski, Beethoven, Strawiński, Szostakowicz, Szymański / Glass / Górecki / Reich. Premiera pierwszych trzech z nich przypada na 26 lutego 2013 roku.