aktualności

Ponad 1000 minut materiałów filmowych o tematyce górskiej, spotkania z wybitnymi himalaistami i alpinistami, zawody wspinaczkowe oraz… koncert Karłowicz Quartet 8 lutego o godz. 16:45 w Auli Wydziału Elektrycznego Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie (ul. 26 Kwietnia 10).

W ramach popularyzacji swojego patrona Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie rozpoczęła współpracę z 9. Przeglądem Filmów o Górach „O! Góry” im. Tadeusza Piotrowskiego. Postać Karłowicza w zbiorowej percepcji to często co najmniej dwie różne osoby, np. dla melomanów to przede wszystkim genialny przedstawiciel Młodej Polski, a dla ludzi gór – legenda taternictwa i pionier polskiego skituringu (jazdy na nartach poza trasami). Filharmonia w Szczecinie od lat zajmująca się popularyzacją jego twórczości poprzez działalność koncertową, wydawniczą i edukacyjną podjęła próbę uzupełnienia obrazu artysty w oczach przedstawicieli wyżej wspomnianych (i nie tylko) środowisk.

W programie tegorocznej edycji Przeglądu Filmów o Górach „O! Góry” im. Tadeusza Piotrowskiego, pośród licznych spotkań, projekcji i prezentacji znalazł się również koncert Karłowicz Quartet. Zespół zagra kompozycje Wolfganga Amadeusza Mozarta, Grażyny Bacewicz oraz Mieczysława Karłowicza.

Katarzyna Plater-Zyberk

Szczegóły dotyczące imprezy oraz jej programu znaleźć można na stronie Przeglądu http://ogory.szczecin.pl/ 

XII edycja Festiwalu Opera Rara potrwa od 23 stycznia do 14 lutego 2020 roku w Krakowie. Po raz kolejny posłuchamy dzieł granych bardzo rzadko, pozostających poza repertuarem. Przed nami cały szereg bardzo różnych spektakli, w tym barokowy Il ballo delle Ingrate Claudia Monteverdiego dopełniony nowymi kompozycjami Teoniki Rożynek i Unknown, I Live With You – wspólne dzieło dramaturga Krystiana Lady i kompozytorki Katarzyny Głowickiej.

Prezentowane dzieła pochodzą z różnych epok i reprezentują odmienne stylistyki, połączone są jednak wspólną myślą. Każą się zastanowić, dlaczego tak chętnie stawiamy wokół nas mury, jakie są tego konsekwencje, i co robić, żeby zamiast nich powstawały mosty. Jaki związek ma z tym opera? Opera potrafiła zawsze szybko i ostro reagować: wsłuchiwać się w społeczne nastroje, komentować rzeczywistość, obrażać królów, inspirować bunty, doprowadzać do furii lub obłaskawiać dyktatorów. Nie ma powodu, by i dzisiaj nie opowiadała nam o świecie tu i teraz. Może to robić na dwa sposoby – odnosząc się wprost do bieżących wydarzeń lub odbijając je w zwierciadle przeszłości.

Bezpośrednim komentarzem do naszej teraźniejszości jest Unknown, I Live With You. Opera-instalacja na trójkę śpiewaków, kwartet smyczkowy, elektronikę i tancerzy została zainspirowana wierszami afgańskich poetek. Ich poezja, surowa i nierzadko wstrząsająca, przekazuje uniwersalną prawdę o życiu kobiet pragnących wolności w skrajnie patriarchalnym społeczeństwie. O jeszcze innych podziałach mówi nam Il ballo delle Ingrate (Balet Pań Niewdzięcznych). Ten przewrotny dworski moralitet Monteverdiego z dzisiejszej perspektywy każe myśleć o tym, czy nas, współczesnych, coś nie uwiera w wizji odmalowanych tu relacji między płciami. Spektakl na Festiwalu Opera Rara skruszy jeszcze jeden mur: ten, który dzieli światy muzyki współczesnej i dawnej. Pomost między XVII-wiecznymi Włochami i Polską w XXI wieku przerzuci kompozytorka młodego pokolenia Teoniki Rożynek.

Michał Zalewski

Szczegółowy program – na stronie https://operarara.pl/ 

Od 25 stycznia do 8 lutego 2020 roku w warszawskim Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego odbywać się będą koncerty Festiwalu „Łańcuch XVII”. Dominantą programową Festiwalu jest twórczość Lutosławskiego i kręgu twórców z nim związanych – repertuar mało obecny w praktyce koncertowej, a niezwykle ważny i wartościowy.

Miejsce, które Witold Lutosławski ma w muzycznym świecie, jest mu przypisane również i na Festiwalu. Jego styl i myśl stanowią punkt przecięcia rozmaitych linii, łączą inne style i osobowości twórcze, pozwalają przeczuć ich ukrytą jedność. Plan „Łańcucha” nie jest wobec tego całkiem przypadkowy: proponuje określoną kompozycję wątków, powinowactw i pokrewieństw. Myśl o barwie i harmonii jako elementach połączonych i nawzajem się przenikających, tak istotna u Lutosławskiego, przywołuje tutaj bliską konstelację Chopin–Debussy, ale także Messiaenowskie tęcze współbrzmień i kolorystyczny strukturalizm dzieł Weberna. Łańcuch II i Koncert podwójny eksponują połączenie w sposób spójny i na równych prawach ścisłej kantyleny z fantazyjnym ornamentem; połączenie prowadzące ponad granicami epok wstecz do romantyzmu (Chopin), klasycyzmu (Mozart) i do sonat klawiszowych Scarlattiego. Osobliwy ton Koncertu i Łańcucha — ton liryczno-groteskowy — łączy obie kompozycje z Prokofiewem (op. 19). Idea dramatu czysto instrumentalnego oraz wielkiej formy wiąże z Lutosławskim (Kwartet i Symfonie) Wielką fugę i Sonatę op. 109 Beethovena. W tej domenie ma też swoje miejsce Krzysztof Penderecki.

Wymienione dzieła zaprezentowane zostaną podczas koncertów symfonicznych – NOSPR, Sinfonia Varsovia, Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie – i kameralnych: Chain Ensemble, Royal String Quartet, Jan Krzysztof Broja.

Festiwal jest współorganizowany przez Program 2 Polskiego Radia oraz dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.

Szczegółowy program – na stronie www.lutoslawski.org.pl 

7 lutego 2020 roku o godz. 19:00 w ramach cyklu Filharmonii Opolskiej im. Józefa Elsnera „Strefa Gwiazd” odbędzie się koncert symfoniczny pt. „Wehikuł czasu”. Głównym bohaterem koncertu będzie skrzypek Aleksey Semenenko – stypendysta Deutsche Stiftung Musikleben.

Repertuar trzeciego w tym sezonie koncertu w ramach cyklu „Strefa gwiazd” ułożony został w porządku odwrotnie chronologicznym: Lutosławski – Brahms – Beethoven.

Otwierająca go Mała suita Witolda Lutosławskiego to czteroczęściowy utwór oparty na ludowych rytmach i melodiach Podkarpacia. Kulminacją koncertu będzie występ wirtuoza skrzypiec, Aleksego Semenenki – członka prestiżowego programu BBC New Generation Artists. Semenenko zadebiutował w Nowym Jorku w ramach cyklu Young Concert Artists Series w 2012 roku, a następnie zagrał recitale w Wigmore Hall, Snape Maltings w Aldeburgh, Kennedy Center, Isabella Stewart Gardner Museum w Bostonie, Merkin Concert Hall, Louvre Museum, Mecklenburg – Vorpommern Festspiele, wziął udział w festiwalu muzyki kameralnej Festival Academy Budapest, Dubrovnik Summer Festival oraz Korsholm Music Festival w Finlandii. W jego właśnie wykonaniu usłyszymy Koncert skrzypcowy D-dur op. 77 Johannesa Brahmsa. Finałem wieczoru będzie Ludwig van Beethoven i pierwsze spotkanie z jego symfoniką w roku jubileuszu urodzin mistrza z Bonn. II Symfonia to jedno z najbardziej pogodnych, spokojnych, a nawet dowcipnych dzieł kompozytora. Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Opolskiej wystąpi pod batutą Przemysława Neumanna.

Koncert realizowany jest w ramach programu filharmonia / ostrożnie, wciąga!!!, który współorganizuje Instytut Muzyki i Tańca.

Materiały promocyjne Filharmonii Opolskiej

Patronat medialny nad cyklem koncertowym objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.

Informacja o biletach – na stronie https://filharmonia.opole.pl/wydarzenia/68-sezon-artystyczny-aleksey-semenenko/ 

Koncert sekstetu wokalnego proMODERN w Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej 6 lutego 2020 roku o godz. 19:00 będzie unikatową okazją do wysłuchania zbyt rzadko prezentowanych kompozycji twórców polskich. W kolejnej odsłonie projektu „Scena dla Muzyki Polskiej”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca, zabrzmią dzieła kompozytorów XX-wiecznych. Tym razem będą to wyłącznie utwory przeznaczone na najbardziej fascynujący z instrumentów: ludzki głos.

Trzy sonety Stanisława Moryty, dedykowane żonie autora i stworzone niedługo przed śmiercią w 2018 roku, zostały napisane specjalnie dla zespołu proMODERN. Nauczycielem Stanisława Moryty był Tadeusz Paciorkiewicz – jego Orfeusz w lesie to muzyczna interpretacja poematu Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Jego niemal rówieśnikiem i towarzyszem broni z pokolenia Kolumbów był Roman Padlewski. Wysłuchamy utworów bardzo nietypowych dla twórczości poległego w powstaniu kompozytora. Dwa motety – O anielska Pani i Radości wam powiedam do słów anonimowego XVI-wiecznego autora – to archaizowane pieśni maryjne.

„Liczne zapytania sławnych dyrygentów chóralnych z kraju i zza granicy, skłoniły mnie do podjęcia pracy nad opracowaniem dziesięciu polskich pieśni ludowych […] na chór mieszany a cappella”, mówił Witold Lutosławski o Dziesięciu pieśniach ludowych na tematy żołnierskie. Lutosławski opracował głównie teksty ludowe spisane przez Oskara Kolberga: uproszczone melodie miały nadawać się do wspólnego śpiewania przez wojsko. W zupełnie innych okolicznościach powstała Song to the Virgin Mary Andrzeja Panufnika. Prosta, modlitewna pieśń chóralna została zainspirowana, według słów kompozytora, wspomnieniem „o polskich wieśniakach modlących się żarliwie w wiejskim kościółku”. Tadeusz Baird nazywany był „romantykiem w okowach modernizmu”. O jego upodobaniu do muzyki przeszłości świadczą m. in. Trzy pieśni: Biegną wody potoku, O, zleciały się siwe gołębie, Ej osa, osa, zimna rosa.

Magdalena Tokajuk

Szczegółowy program – na stronie https://filharmonia.olsztyn.pl/koncert/scena-dla-muzyki-polskiej-promodern/