| 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 |
|---|
| I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII |
|---|
|
„KONCERTY ORGANOWE JÓZEFA HAYDNA I CARLA PHILIPPA EMMANUELA BACHA” (w 275 rocznicę urodzin Józefa Haydna) Kościół ewangelicko-augsburski Św.Trójcy, pl. Małachowskiego 24 listopada – 15 grudnia 2007, soboty, godz.19 EMILIA DZIUBIŃSKA i JERZY DZIUBIŃSKI – organy Warszawscy Soliści CONCERTO AVENNA pod dyrekcją Andrzeja Mysińskiego
Festiwal zorganizowano dzięki wsparciu Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy. Wstęp po wykupieniu cegiełki na remont kościoła. Wstęp wolny dla emerytów, studentów i uczniów. W 2007 roku przypada 275 rocznica urodzin Haydna. To dobra okazja, aby przypomnieć niektóre z jego rzadziej wykonywanych koncertów. Szczególnie rzadko są one prezentowane na organach, w akustyce kościoła, co nadaje tym dziełom inny wymiar. W XVIII wieku mamy do czynienia z wymiennością instrumentu solowego, kryjącą się pod pojęciem Claviermusic. Sam Haydn, w tych samych utworach różnie określał instrument solowy – raz per l’organo, innym razem per il cembalo. To wystarczyło, by dać muzykologom pożywkę do nie rozstrzygniętych sporów. W naszym festiwalu zaprezentujemy Państwu dziesięć Concerti Haydna oraz cztery C.P.E. Bacha. Dwa tego ostatniego, obecne w naszym programie ( Wq 34 i 35 ), zostały określone przez wydawców jako organowe, a dwa pozostałe ( Wq 18 i 31 ) jako klawesynowe. A przecież, pod względem struktury i zastosowanych środków, nie różnią się niczym. Równie dobrze zabrzmią na obu instrumentach ! Nieprecyzyjna osiemnastowieczna terminologia muzyczna dotyczy też nazwy utworów. U Haydna Divertimento, będące w rzeczywistości małym koncertem, występuje zamiennie z nazwą Concerto lub Concertino. Natomiast np. koncerty na lirę organizzata zaliczyć należy do muzyki kameralnej, jest to bowiem wbrew nazwie raczej Divertimento. Mimo iż Haydn urodził się prawie dwadzieścia lat później niż C.P.E. Bach, swoje pierwsze koncerty skomponował w tym samym okresie co syn Jana Sebastiana Bacha, około roku 1750. Obaj synowie Bacha, Carl Philipp Emanuel i Johann Christian, przygotowali grunt do rozkwitu koncertu fortepianowego w okresie klasycyzmu. Haydn często mówił o swym długu wdzięczności wobec sztuki Carla Philippa Emanuela, który był wielce ceniony również przez Beethovena. Mozart za to był pełen admiracji dla Johanna Christiana. Carl Philipp Emanuel, mimo iż cenił i podziwiał sztukę swego wielkiego ojca, w dziedzinie Claviermusic postanowił jednak pójść własną drogą i tworzył w „nowym stylu” , wytyczając jej nowe kierunki. Jerzy Dziubiński
|
|
|
|