aktualności

54. Bydgoski Festiwal Muzyczny odbędzie się w dniach 9-30 września 2016 roku pod hasłem „Kontrasty – wolność”, obejmując łącznie dziesięć koncertów w Filharmonii Pomorskiej im. I. J. Paderewskiego.

Przedsięwzięcie zainauguruje estradowa wersja opery Fidelio Ludviga van Beethovena w wykonaniu Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Pomorskiej, Chóru Opery Nova oraz solistów pod batutą Kaia Bumanna. Podczas kolejnych koncertów można będzie usłyszeć m.in. Chór Staroobrzędowców z Nowosybirska, Chór Afro-Gospel „Bona Deus” z Berlina, Polski Chór Kameralny Schola Cantorum Gedanensis, Orkiestrę Kameralną Capella Bydgostiensis, {oh!} Orkiestrę Historyczną, Zespół Muzyki Dawnej Intemperata. Sinfonię Varsovię, łotewsko-izraelskiego wiolonczelistę Mischę Maisky’ego czy też Łotysza Georgijsa Osokinsa – finalistę XVII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina. Ciekawie zapowiada się koncert 18 września, podczas którego sześciu wybitnych polskich instrumentalistów (Maria Sławek, Piotr Tarcholik, Katarzyna Budnik-Gałązka, Artur Rozmysłowicz, Marcin Zdunik, Rafał Kwiatkowski) zaprezentuje m.in. rzadko wykonywane sekstety smyczkowe Andrzeja Panufnika.

W finale Festiwalu zabrzmi Symfonia psalmów Igora Strawińskiego oraz monumentalne oratorium Sanctus Adalbertus Henryka Mikołaja Góreckiego. Oratorium poświęcone postaci św. Wojciecha powstało w 1997 z okazji obchodów 1000-lecia śmierci pierwszego patrona Polski, ale zostało odłożone przez kompozytora na półkę do czasu, kiedy partyturę kompletnej kompozycji odnalazł po śmierci Góreckiego jego syn, Mikołaj. Utwór po raz pierwszy zabrzmiał 4 listopada 2015 w Krakowie z okazji 70-lecia istnienia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego. Podczas Bydgoskiego Festiwalu Muzycznego wykona go Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej i Chór Filharmonii Łódzkiej pod batutą José Marii Florência z towarzyszeniem sopranistki Wioletty Chodowicz i barytona Bartłomieja Misiudy.

Szczegółowy program – na stronie: www.filharmonia.bydgoszcz.pl/bydgoski-festiwal-muzyczny

25. Rocznica Niepodległości Ukrainy będzie uczczona w Warszawie 6 września 2016 roku poprzez koncert pt. Polsko-ukraińskie Muzyczne Dialogi, zorganizowany przez Fundację „Pro Musica Viva” we współpracy ze Stołeczną Estradą.

W koncercie weźmie udział jedna z najlepszych orkiestr kameralnych Ukrainy – Zespół Kameralny „Kijowscy Soliści” pod dyrekcją Romana Rewakowicza, niestrudzonego promotora muzyki polskiej w Ukrainie i ukraińskiej w Polsce.

Koncert wypełnią utwory czterech polskich i czterech ukraińskich kompozytorów, prezentujących różne pokolenia – od uznanych mistrzów jak Wojciech Kilar, Zygmunt Krauze, Walentyn Sylwestrow i Igor Szczerbakow do twórców młodszych, którzy już wyraźnie zaznaczyli swoją obecność na muzycznej scenie: Maciej Zieliński, Tomasz Opałka, Zoltan Almashi i Oleksandr Szymko. Wspólnym stylistycznym mianownikiem tych utworów jest ich raczej postmodernistyczna estetyka, nie stroniąca od XX-wiecznych zdobyczy dźwiękowych – szmerów, świszczących flażoletów w otoczeniu jednak wyraźnych melodycznych i rytmicznych konstrukcji, przez to przystępnych w odbiorze. Program zbudowany jest na zasadzie kontrastowości i ciekawie pokazuje pewną polską i ukraińską estetyczną specyfikę – raczej aktywną i wyrazistą polską i bardziej liryczną, stonowaną ukraińską. Koncert będzie miał miejsce w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego.

Więcej informacji - na stronie: www.pmv.org.pl

25 września 2016 roku Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus otworzy uroczyście nowy sezon artystyczny 2016/2017. Podczas koncertu inauguracyjnego w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego w Warszawie Zespół wystąpi pod batutą wybitnego dyrygenta maestro Marka Pijarowskiego.

W programie usłyszymy trzy kompozycje autorstwa Zygmunta Noskowskiego, Henryka Wieniawskiego i Siergieja Rachmaninowa. Solistką będzie Celina Kotz, jedna z najlepszych skrzypaczek młodego pokolenia w Polsce, laureatka Ogólnopolskiego Konkursu Skrzypcowego im. Zdzisława Jahnkego w 2015 roku.

Jako pierwszy w wykonaniu Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus zabrzmi utwór mający szczególne znaczenie dla kultury polskiej, czyli Poemat symfoniczny „Step” op. 66 Zygmunta Noskowskiego, należący do najwybitniejszych i zarazem najbardziej znanych dzieł kompozytora. Step inspirowany był Trylogią Henryka Sienkiewicza, którego 170. rocznica urodzin i 100. rocznica śmierci jest obchodzona właśnie w tym roku. Późnoromantyczna kompozycja nieustannie zachwyca słuchaczy swoją bogatą instrumentacją.

Kolejnym romantycznym dziełem, które zabrzmi podczas inauguracji, będzie słynny Koncert skrzypcowy d-moll op. 22 Henryka Wieniawskiego. Ta kompozycja „poety skrzypiec” stanowi kwintesencję stylu Wieniawskiego, będącego połączeniem fenomenalnej techniki i wysmakowanego wirtuozostwa, z idiomem lirycznym, tak charakterystycznym dla epoki XIX wieku.

Zwieńczeniem wieczoru będzie ostatnie dzieło orkiestrowe Sergieja Rachmaninowa Tańce symfoniczne op. 45, napisane specjalnie dla Orkiestry Filadelfijskiej i słynnego dyrygenta Eugene’a Ormandy’ego. Rzadko grywane, choć niezwykle efektowne Tańce stawiają przed orkiestrą możliwość wirtuozowskiego popisu.

Szczegółowe informacje – na stronie: www. sinfoniaiuventus.pl

Patronat medialny nad koncertem objęło Polskie Centrum Informacji Muzycznej.

30 sierpnia 2016 roku zmarła Halina Łukomska – śpiewaczka (sopran), muza swojego męża kompozytora Augustyna Blocha. Największe uznanie zdobyły jej wykonania utworów XX-wiecznych.

Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Operowej w Poznaniu (1951-54) oraz w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie pod kierunkiem Stanisławy Zawadzkiej i Marii Halfterowej. Studia uzupełniające odbyła u Giorgia Favarettiego w Sienie (1958) i Toti dal Monte w Wenecji (1959-60). W 1956 zdobyła I nagrodę na Międzynarodowy Konkursie Śpiewaczym w s'Hertogenbosch w Holandii, którego jurorem była w następnych latach czterokrotnie.

W 1960 rozpoczęła ożywioną działalność koncertową. Występowała w wielu krajach europejskich, m.in. na festiwalach w Amsterdamie, Bergen, Salzburgu, Wiedniu, Berlinie, Edynburgu, Royan, Londynie, Lubljanie, Zagrzebiu, Paryżu, Florencji i Wenecji oraz w Stanach Zjednoczonych, Meksyku i Izraelu z orkiestrami pod batutą Hermanna Scherchena, Wolfganga Sawallischa, Igora Markevitcha, Witolda Lutosławskiego, Pierre'a Bouleza, Claudia Abbada, Zubina Mehty, Ernesta Boura, Michaela Gielena, Bruna Maderny. Uznawana była za niezastąpioną wykonawczynię wokalno-instrumentalnych dzieł Weberna i Berga w całej Europie. Szczególnie chętnie dawała jednak recitale i występowała na koncertach z towarzyszeniem zespołów kameralnych.

Repertuar Haliny Łukomskiej, obok nielicznych partii operowych (w 1967 i 1971 wystąpiła w Amsterdamie w operach Claudia Monteverdiego Orfeusz oraz Koronacja Poppei), obejmował głównie utwory solowe, koncerty i oratoria XVIII i XX wieku. Największe uznanie zyskała wzorcowa interpertacja Cinq poèmes de Baudelaire i Ariettes oubliées Claude'a Debussy'ego, pieśni Albana Berga, I i II Kantata Antona Weberna (wykonane podczas „Warszawskiej Jesieni", Pli selon pli Pierre'a Bouleza (z orkiestrą BBC pod dyrekcją kompozytora). Kunszt wokalny artystki, polegający na nieskazitelnej intonacji, uwidaczniał się zwłaszcza w utworach dla niej pisanych, m.in. przez męża Augustyna Blocha (Espressioni, Medytacje, Salmo gioioso), w których głos ludzki traktowany jest czysto instrumentalnie.

Dokonała wielu nagrań radiowych oraz płytowych dla firm fonograficznych Philips, Columbia, EMI, Polskie Nagrania, Harmonia Mundi. Brała udział w prawykonaniu znakomitych dzieł polskich twórców, prezentowanych podczas festiwalu „Warszawska Jesień": Requiem Romana Maciejewskiego (1960), opery radiowe Grażyny Bacewicz (Przygoda Króla Artura) i Zbigniewa Wiszniewskiego (Neffru). Uczestniczyła również w pierwszym w Polsce po wojnie wykonaniu koncertowym Króla Rogera Szymanowskiego (1961); za nagranie partii Roksany Halina Łukomska otrzymała nagrodę Polskiego Radia. Została laureatką wielu nagród, m.in. Nagrody Ministra Kultury i Sztuki (1965).

„Nieco zdystansowana od muzyki i publiczności, samym powabem głosu o srebrnym połysku wytwarzała nastrój. Z absolutną naturalnością intonowała odległe interwały, efektownie wokalizowała i dokonywała różnych sztuk, do jakich kompozytorzy dwudziestowiecznych nurtów awangardowych zmuszali struny w gardłach śpiewaków. Septymy wielkie, nony, kwardecymy w górę i w dół, tryle, staccata, mordenty to był dla niej chleb powszedni. Jej sopran miał cechy obdarzonego życiem instrumentu", - pisze na łamach maestro.net.pl muzykolog prof. Małgorzata Komorowska.

Program 2 Polskiego Radia i Polski Chór Kameralny zapraszają 4 września 2016 roku o godz. 19.00 do Studia im. W. Lutosławskiego na koncert pt. „Nowowiejski, Pałłasz, Bloch”. Polski Chór Kameralny poprowadzi Jan Łukaszewski.

W programie koncertu znajdą się dzieła chóralne znakomitych polskich kompozytorów: Teka Białowieska Feliksa Nowowiejskiego, Anenaiki oraz Exaltabo te Augustyna Blocha, a także Et… oraz Dwie pieśni do słów Osipa Mandelsztama autorstwa Edwarda Pałłasza. Utwory zabrzmią w wykonaniu Polskiego Chóru Kameralnego.

Znakomity zespół, działający od 1978 roku, dokonał już ponad 550 prawykonań, w tym dzieł takich kompozytorów jak Henryk Mikołaj Górecki, Wojciech Kilar czy Krzysztof Penderecki. Swoje utwory dedykowali Chórowi m.in.: Augustyn Bloch, Krzysztof Meyer, Andrzej Koszewski, Paweł Łukaszewski. Niezmienna od lat, najwyższa jakość brzmienia i interpretacji Polskiego Chóru Kameralnego gwarantuje mu współpracę z najlepszymi światowymi orkiestrami (m.in. Academy of Ancient Music, Divino Sospiro, Neue Düsseldorfer Hofmusik, Concilium Musicum Wien, SinfoniaVarsovia, NOSPR, Akademie für Alte Musik Berlin) oraz znakomitymi dyrygentami chóralnymi (m.in. Eric Ericson, Uwe Gronostay i Stephen Layton).

Podczas koncertu 4 września Chór poprowadzi jego dyrektor Jan Łukaszewski, uznawany za jednego z najwybitniejszych w Europie specjalistów w dziedzinie muzyki chóralnej, który pełni także funkcję dyrektora artystycznego Międzynarodowego Festiwalu Mozartowskiego Mozartiana. Obok Polskiego Chóru Kameralnego prowadzi także Chór Chłopięco-Męski Pueri Cantores Olivenses. Ze swoimi zespołami koncertował niemal we wszystkich krajach Europy, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Chinach i Japonii. Z jego inspiracji odbyły się m.in. Międzynarodowe Sympozja Muzyki Chóralnej, Dni Bachowskie, a także Festiwal Chopin w Gdańsku.